Женщина - Бутырка

Где-то далеко ждет меня давно женщина

Подойдет к окну, все ей по плечу, верная

И назло дождю сдержит вновь слезу горькую,

А душа болит, только дождь стучит, тихо повторит

Тихо повторит, желтый лист горит пламенем

Вот который год письмами живет краткими

Да не отступить, все бы пережить, сильная,

А душа болит, только дождь стучит нотами обид

Сядет вышивать, ведь она и мать славная

Медленно берет, песню запоет давнюю

Дети тут как тут, сразу подпоют, умницы

Долго не уснут, сказку на ночь ждут добрую

Так пускай же все на земле, кто ждет — встретятся

Нету у любви срока давности, верится

Пусть недалеко огонек родной светится

К близким и родным скоро мы придем, верится!

Ergens ver weg wacht een vrouw op me

Ze zal naar het raam komen, alles ligt op haar schouder, trouw

En ondanks de regen zal hij weer een bittere traan tegenhouden,

En de ziel doet pijn, alleen de regen klopt, herhaalt stilletjes

Herhaal in stilte, het gele blad brandt met een vlam

Dat is wat jaarletters kort leven

Ja, trek je niet terug, om alles te overleven, sterk,

En de ziel doet pijn, alleen de regen klopt met noten van beledigingen

Ze zal gaan borduren, want ze is een glorieuze moeder

Doet het langzaam aan, zingt een oud lied

De kinderen zijn er, ze zullen meteen meezingen, slimme meiden

Ze zullen niet lang in slaap vallen, ze wachten op een goed verhaaltje voor het slapengaan

Dus laat iedereen op aarde die wacht elkaar ontmoeten

Liefde kent geen verjaringstermijn, geloof ik

Laat het inheemse licht dichtbij schijnen

Binnenkort komen we bij familie en vrienden, geloof ik!