Когда уходят друзья - БумеR

Упал лист бумаги, строка оборвалась,

Закончилась жизнь.

Ну, а что же осталось

Долги и тревоги, всё это не важно,

А важно лишь то, что случилось однажды,

А важно лишь то, когда уходят друзья…

А солнце не греет, и день не спасает,

Но кто-то за нас в этой жизни решает

Решает до боли, до хрипа жестко,

И вот ты один и тебе одиноко

Тебе одиноко, когда уходят друзья…

А песни все спеты, вино всё допито,

И как-то по-русски друг на друга сердито

Мы смотрим по жизни и не понимаем,

Что день ото дня мы друг друга теряем

Мы друг друга теряем, когда уходят друзья.

Я это помню, как будто это было вчера,

Еще тёплый сентябрский вечер,

Мы открыли окно и было чувство

Какого-то большого, просто огромного Покоя, не чувство радости,

А именно ПОКОЯ.

Если бы этот миг мог длиться целую вечность…

Скажи, где свобода душе грешной будет,

Забудут ли люди, и Бог ли осудит,

Но свечи сгорели, как жизнь, без остатка

Остались лишь слёзы, лишь слёзы украдкой,

Остались лишь слёзы, когда уходят друзья…

КОГДА УХОДЯТ ТВОИ ДРУЗЬЯ…

Een vel papier viel, een lijn brak,

Het leven is voorbij.

Nou, wat blijft er over?

Schulden en zorgen, dit is allemaal niet belangrijk,

En het enige dat telt is wat er een keer is gebeurd,

En het enige dat telt is wanneer vrienden vertrekken...

En de zon verwarmt niet, en de dag redt niet,

Maar iemand beslist voor ons in dit leven

Verhelpt pijn, piepende ademhaling,

En hier ben je alleen en eenzaam

Je voelt je eenzaam als je vrienden weggaan...

En alle liedjes worden gezongen, de wijn is helemaal dronken,

En op de een of andere manier, in het Russisch, boos op elkaar

We kijken naar het leven en begrijpen het niet

Die dag na dag verliezen we elkaar

We verliezen elkaar als vrienden weggaan.

Ik herinner het me alsof het gisteren was

Weer een warme septemberavond

We openden het raam en er was een gevoel

Een grote, gewoon enorme Vrede, geen gevoel van vreugde,

Namelijk POKOYA.

Als dit moment eeuwig kon duren...

Vertel me waar de vrijheid van de zondige ziel zal zijn,

Zullen mensen het vergeten, en zal God veroordelen?

Maar de kaarsen brandden als leven, spoorloos

Alleen tranen blijven, alleen heimelijke tranen,

Alleen tranen blijven als vrienden weggaan...

WANNEER JE VRIENDEN VERLATEN...