Hiç Canım Yanmaz - Bülent Ortaçgil

Oturmuşum deniz kıyısına

Tam da kayanın karşısına

Çakıl taşlarını suya atarım

Şimdilerde havalar serin

Sonbahar da giderek yakın

İçimde bir yaz doymuşluğu

Artık hiç canım yanmaz

Çünkü kaptan denize açılmaz

Korktuğu rüzgârlardan mıdır

Benden midir

Başka bir şeyden midir

Konuşmak gelmez içimden

Ya da öf pöf dışarı doğru

Bilirim ki ellerim bağlı

Yaşamak berraklaşır

Bütün yüzler bulanıklaşır

Yer ve zaman savaşları

Artık hiç canım yanmaz

Çünkü kaptan denize açılmaz

Kabuk tutan yaralardan mıdır

Benden midir

Başka bir şeyden midir

O muydu ondan önce

Sen miydin ondan sonra

Romanlarım öyküleşir

Hastalıklarımı dinlerim

Gittikçe babama benzerim

Sokaklarım karmaşıklaşır

Artık hiç canım yanmaz

Çünkü kaptan denize açılmaz

Güvensiz tayfalardan mıdır

Benden midir

Başka bir şeyden midir

Tut vira tut

Çek vira çek

Hadi tut vira tut

Hey, hadi yallah

Ik zat aan de kust

Recht voor de rots

Ik gooi kiezelstenen in het water

Het is nu lekker weer

De herfst komt ook dichterbij

Een zomerse verzadiging in mij

Ik brand niet meer

Omdat de kapitein niet kan zeilen

Zijn het de winden die hij vreest?

is het van mij?

Is het van iets anders?

Ik heb geen zin om te praten

Of poef eruit

Ik weet dat mijn handen gebonden zijn

Leven wordt duidelijk

Alle gezichten vervagen

Ruimte- en tijdoorlogen

Ik brand niet meer

Omdat de kapitein niet kan zeilen

Is het een van de wonden waar overheen korst?

is het van mij?

Is het van iets anders?

Was hij daarvoor?

was jij daarna?

Mijn romans vertellen

Ik luister naar mijn ziekten

Ik ga steeds meer op mijn vader lijken

Mijn straten worden ingewikkeld

Ik brand niet meer

Omdat de kapitein niet kan zeilen

Zijn ze van onzekere bemanningen?

is het van mij?

Is het van iets anders?

houd houd vast

trek trek trek trek

Kom op, hou vol, hou vol

Hey kom op ya Allah