Adalar - Bülent Ortaçgil

Gittik gittik

Denize açıldık

Rüzgârlara bindik

Taşındık

Şamanla sürülürüz

Bilinmeze

Kaptanımız yaşlı ve usta

Güneş kızgın tepemizde

Yan yatmışız dostumuz poyraza

Adalar

Artık dar gelir bana odalar

Adalar

Her şeyden uzak

Adalar

İnsanlar gibi

Su altından tutuşmuş elleri

Dümene yapışmışım

Sevgilim sanki

Dipsizliğin ortasında

Liman da yok artık rotamızda

Dökülmüş üstüme bir kova yakamoz

Yıldızlı hem yaldızlı

Ay ışıklı bir öyküde başroldeyiz

Adalar

Artık dar gelir bana odalar

Adalar

Her şeyden uzak

Adalar

İnsanlar gibi

Su altından tutuşmuş elleri

we gingen we gingen

we zeilden

We reden op de wind

we zijn verhuisd

We worden gedreven door de sjamaan

naar het onbekende

Onze kapitein is oud en meester

De zon is heet boven ons

We sliepen op onze zij, onze vriend, de windmolen

eilanden

Nu zijn de kamers smal voor mij

eilanden

ver van alles

eilanden

zoals mensen

hun handen die onder water zijn gevangen

Ik zit vast aan het roer

het is net als mijn geliefde

Midden in de afgrond

Er is geen haven meer op onze route

Ik kan een emmer die op mij is gemorst niet verbranden

Ster en verguld

We spelen in een maanverlicht verhaal

eilanden

Nu zijn de kamers smal voor mij

eilanden

ver van alles

eilanden

zoals mensen

hun handen die onder water zijn gevangen