Eylül Akşamı - Bülent Ortaçgil

hiçbir neden yokken,

ya da biz bilmezken tepemiz atmış

ve konuşmuşuzdur…

onca neden varken

ve tam sırası gelmişken

hiçbirşey yapmamış

ve susmuşuzdur…

aynı anda aynı sessiz geceye doğru

içim sıkılıyor demişizdir

aynı sabaha uyanırken

kimbilir

aynı düşü görmüşüzdür

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında

belki benim kağıt param,

bir şekilde, döne dolaşa

senin cebine girmiştir

belki aynı posta kutusuna,

değişik zamanlarda da olsa,

birkaç mektup atmışızdır

ayın karpuz dilimi gibi

batışını izlemişizdir deniz kıyısında

aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede

belki de birkaç gün arayla

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında.

bostancı dolmuş kuyruğunda

sen başta ben en sonda

öylece beklemişizdir…

sabah 7: 30 vapuruna

sen koşa koşa yetişirken,

ben yürüdüğümden kaçırmışımdır

aynı anda başka insanlara,

seni seviyorum demişizdir…

mutlak güven duygusuyla,

başımızı başka omuzlara dayamışızdır

olamaz mı?

olabilir.

onca yıl sen burada

onca yıl ben burada

yollarımız hiç kesişmemiş

şu eylül akşamı dışında

zonder reden,

of terwijl we het niet wisten, waren we overstuur

en we hebben gepraat...

met zoveel redenen

en net op tijd

niets gedaan

en we zijn stil...

in dezelfde stille nacht op hetzelfde moment

we zeiden dat ik me verveel

dezelfde ochtend wakker worden

wie weet

we hadden dezelfde droom

kan het niet?

het zou kunnen.

al die jaren dat je hier bent geweest

tien jaar ben ik hier geweest

Onze paden hebben elkaar nooit gekruist

behalve deze septemberavond

misschien mijn papiergeld,

op de een of andere manier, rond en rond

het zit in je zak

misschien naar dezelfde mailbox,

zij het op verschillende tijdstippen,

we hebben een paar brieven gestuurd

als een watermeloen schijfje van de maan

we keken naar de zonsondergang aan de kust?

we zaten in dezelfde hoek

misschien een paar dagen uit elkaar

kan het niet?

het zou kunnen.

al die jaren dat je hier bent geweest

tien jaar ben ik hier geweest

Onze paden hebben elkaar nooit gekruist

Behalve deze septemberavond.

in de rij van de bostanci minibus

jij eerst, ik als laatste

we wachtten gewoon...

naar de veerboot van 7.30 uur

terwijl je je haast om in te halen,

Ik miste omdat ik liep

tegelijkertijd aan andere mensen,

we zeiden dat ik van je hou...

met absoluut vertrouwen,

we leunen ons hoofd op andere schouders

kan het niet?

het zou kunnen.

al die jaren dat je hier bent geweest

tien jaar ben ik hier geweest

Onze paden hebben elkaar nooit gekruist

behalve deze septemberavond