Memu miastu na do widzenia - Budka Suflera

Jeszcze raz ruszy ta zniszczona płyta

Stary sprawdzony dobry blues

Dom już bezludny pustak nieprzebyta

Z pustych pokoi przepędzam czas

Za oknem koniec nocy bezrozumnej

Jak stypa długiej i smutnej jak blues

Drzwi jeszcze skrzypią tak jak wieko trumny

Zamykam nimi życia swego szmat

Jeszcze mi tylko spacer pozostał

Wąską aleja przez zielony park

Jak trzeba krzem że jak lekko przebudzony

Tak jak wczoraj przed wczoraj od lat

Tak dziwna to chwila brakuje słów

Tak dziwna to chwila brakuje słów

Tak dziwna to chwila brakuje słów

Tak dziwna to chwila brakuje słów

Deze beschadigde plaat gaat weer bewegen

Oude bewezen goede blues

Het huis is al verlaten, ondoordringbaar blok

Ik verlies mijn tijd door lege kamers

Buiten het raam het einde van een hersenloze nacht

Als een wake zo lang en verdrietig als de blues

De deur kraakt nog steeds als het deksel van een doodskist

Ik sluit mijn voddenleven met hen af

Ik heb alleen nog de wandeling over

Een smal steegje door een groen park

Hoe heb je silicium nodig, hoe een beetje wakker?

Zoals gisteren voor gisteren al jaren

Zo'n vreemd moment ontbreekt aan woorden

Zo'n vreemd moment ontbreekt aan woorden

Zo'n vreemd moment ontbreekt aan woorden

Zo'n vreemd moment ontbreekt aan woorden