Ostrvo bez okeana - Brut

Moj grad je lep kada je dan

Al' umoran je i treba mu san

Nisam kopirao, citirao sam

Opet se otvaraju vrata, al' opet je prazan stan

Sve je bezdusno i licno, racuni i dugovanja su jedino pismo

Postar zvoni dvaput, drugovi jednom kada je hitno

A kada je prazan dzep, prazan je i inboks

Brate, sve se poistovecuje da se primecuje

Kad dobri glumci urade lose skeceve

Jos uvek je aktuelno secenje

Takvima platim pice i nasmejem se da im presedne

I trudite se da me ne sretnete

Kad varite, pijete, jedete i jebete

Vise niko ne slusa repere

I svi su obukli ordenje '90-te

Vid’o sam ljude u prijateljstvu iz profita

Svaka slicnost je slucajna ako pitas

Oziljke na obrazu i kad je faca cista

Mozda je los kadar, mozda je sminka

Ako jeste, da li se tesko skida

Koliko puta dnevno moras da se sminkas

Bacam rukavice u vasa lica

Mozda zbog toga prodate veci tiraz

Vec je poslepodne, neki traze izlaz

A ja se pitam kome ide koja tribina

Nocas ponesite kompas, i njega ne gubite

On se ne sminka, on nije obraz

Moj grad je lep kada je dan, al' umoran je i treba mu san

Verujem mu na rec, da ce da se vrati svaki dan kad zaspi, i ostavi me da se sam

branim

Moj grad je lep kada je dan, al' umoran je i treba mu san

Cekam da svane, molim se da ne pobegne, nocu nema manjeg grada, a vece podele

Ostrvo bez okeana, na mojoj strani

Nema nikog i prevrnuo se camac

Kad nema sunca, nema ni ljudi

Sve je puno pijanaca i kurvi

Nisu sinovi losiji i ocevi su bludni

Nocu stave katance i na crkvi, a na klupi svi su crni

Obeshrabreni u mladosti, sa urodjenim imunitetom na pakosti i gadosti

Neke igle ce se u srce zabosti, dobrodosli u fabriku radosti

Upalili su vatru, greju ruke i patike

Mozda naprave i lomacu, greju i kasike

Niko od njih ne lici na ratnike, al' rat se vodi i oni su inventar fabrike

Sakrijte dukate, nakite, zlatnike ti sto se nakite

Zavrse iskasapljeni k’o moje matrice

Postao sam osetljiv, budni su svi nervi

Jer u krizu su vam bas svi identiteti

Ja znam sta se desi kad dusa izvetri

Ljudska priroda se krije kao fetis (fetis)

Ej, i niko ne sanja i niko ne spava

Vec svanjava, zavrsava se predstava

Cekamo nov dan polu sklopljenih kapaka

Kad se naspavam uzivam po stavkama

Dok cekam vecerasnji nastavak, sabiram utiske

I trazim istinu u praznim casama

Mijn stad is overdag prachtig

Al' is moe en heeft slaap nodig

Ik kopieerde niet, ik citeerde

De deur gaat weer open, maar het appartement is weer leeg

Alles is harteloos en persoonlijk, rekeningen en schulden zijn de enige brief

De oude man belt twee keer, de kameraden één keer als het dringend is

En als de zak leeg is, is de inbox ook leeg

Broeder, alles staat gelijk aan opgemerkt worden

Wanneer goede acteurs slechte sketches doen

Het is nog steeds een stroomonderbreking

Ik betaal voor drankjes voor zulke mensen en glimlach om ze aan het lachen te maken

En probeer me niet te ontmoeten

Als je verteert, drink, eet en neuk je

Niemand luistert meer naar rappers

En ze droegen allemaal spullen uit de jaren 90

Ik heb mensen in vriendschap gezien voor winst

Elke gelijkenis berust op toeval als je ernaar vraagt

Littekens op de wang, zelfs als het gezicht schoon is

Misschien is het een slecht schot, misschien is het de make-up

Zo ja, is het moeilijk te verwijderen

Hoe vaak per dag moet je je make-up doen?

Ik gooi mijn handschoenen in jullie gezicht

Misschien verkoop je daarom een ​​grotere oplage

Het is al middag, sommigen zoeken een uitgang

En ik vraag me af wie naar welke tribune gaat

Neem vanavond een kompas mee en verlies het niet

Hij draagt ​​geen make-up, hij is geen gezicht

Mijn stad is overdag mooi, maar ze is moe en heeft slaap nodig

Ik geloof hem op zijn woord, dat hij elke dag terug zal komen als hij in slaap valt, en mij met rust zal laten

ik verdedig

Mijn stad is overdag mooi, maar ze is moe en heeft slaap nodig

Ik wacht op de dageraad, ik bid dat hij niet wegrent, 's nachts is er geen kleinere stad, maar een grotere divisie

Een eiland zonder oceaan, aan mijn kant

Er is niemand en de boot is gekapseisd

Als er geen zon is, zijn er geen mensen

Alles zit vol met dronkaards en hoeren

Zonen zijn niet weerzinwekkend en vaders zijn promiscue

'S Nachts zetten ze ook hangsloten op de kerk en op de kerkbanken is iedereen zwart

Ontmoedigd in de jeugd, met aangeboren immuniteit voor onheil en gemeenheid

Sommige naalden zullen in het hart blijven steken, welkom in de fabriek van vreugde

Ze staken een vuur aan, warmden hun handen en sneakers

Misschien maken ze een vreugdevuur, warmte en emmers

Geen van hen ziet eruit als krijgers, maar de oorlog wordt uitgevochten en ze zijn fabrieksinventaris

Dukaten, sieraden, gouden munten en andere sieraden verbergen

Ze worden afgeslacht zoals mijn matrix

Ik ben gevoelig geworden, al mijn zenuwen zijn wakker

Omdat al je identiteiten in een crisis verkeren

Ik weet wat er gebeurt als de ziel waait

De menselijke natuur verbergt zich als een fetisj (fetis).

Hé, niemand droomt en niemand slaapt

Hij droomt al, de show loopt ten einde

We wachten op een nieuwe dag met half gesloten deksels

Als ik ga slapen, geniet ik van de items

Terwijl ik wacht op het vervolg van vanavond, verzamel ik indrukken

En ik zoek de waarheid in mijn vrije tijd