L'aquila - Bruno Lauzi

Il fiume va

Guardo più in là

Un’automobile corre

E lascia dietro sé

Del fumo grigio e me

E questo verde mondo

Indifferente perché

Da troppo tempo ormai

Apre le braccia a nessuno

Come me che ho bisogno

Di qualche cosa di più

Che non puoi darmi tu

Un’auto che va

Basta già a farmi

Chiedere se io vivo

Mezz’ora fa

Mostravi a me

La tua bandiera d’amore

Che amore poi non è

E mi dicevi che

Che io dovrei cambiare

Per diventare come te

Che ami solo me

Ma come un’aquila può

Diventare aquilone

Che sia legata oppure no

Non sarà mai di cartone no

Cosa son io non so

Ma un’auto che va

Basta già a farmi

Chiedere se io vivo

(Il fiume va)

Sa dove andare

(Guardo più in là)

In cerca d’amore

Un’automobile corre

Non ci son nuove terre

(e lascia dietro sé

Del fumo grigio e me

E questo verde mondo)

Nel quale mi confondo

Indifferente perché

Da troppo tempo ormai

Apre le braccia a nessuno

Come me che ho bisogno

Di qualche cosa di più

Che non puoi darmi tu

Un’auto che va basta già

A farmi chiedere se io vivo

De rivier gaat

ik kijk verder

Een auto rijdt

En laat het achter

Wat grijze rook en ik

En deze groene wereld

onverschillig waarom?

Te lang nu

Hij opent zijn armen voor niemand

Zoals ik die ik nodig heb

Iets meer

Dat kun je me niet geven

Een auto die gaat

Genoeg om mij te krijgen

Vraag of ik leef

Een half uur geleden

Laat jezelf aan mij zien

Jouw vlag van liefde

Wat is liefde dan niet

En je vertelde me dat

Dat ik zou moeten veranderen

Om te worden zoals jij

Dat je alleen van mij houdt

Maar hoe kan een adelaar?

Word een vlieger

Of het nu vastgebonden is of niet

Het zal nooit karton zijn nee

Wat ik ben weet ik niet

Maar een auto die gaat

Genoeg om mij te krijgen

Vraag of ik leef

(De rivier gaat)

Hij weet waar hij heen moet

(ik kijk verder)

Op zoek naar liefde

Een auto rijdt

Er zijn geen nieuwe landen

(en laat achter)

Wat grijze rook en ik

En deze groene wereld)

Waarin ik in de war raak

onverschillig waarom?

Te lang nu

Hij opent zijn armen voor niemand

Zoals ik die ik nodig heb

Iets meer

Dat kun je me niet geven

Een auto die gaat is al genoeg

Om me te laten vragen of ik leef