Gods and Men - Broadway

Blink then the stars spawn the earth and her seas

And the man claimed the ground with his feet

And he built into the sky

Faced with endless dualities

He chewed on the hand that feeds

And in time fell to eternity

We were gods and men

We begin again

Throughout space, throughout time

I can build and define

A new place for mankind

To

To live and to die

Without grace or divine

They will love, they will kill

Level mountains and hills

Control water and fire

Make every tower grow higher

They will burn and destroy

They will bless and anoint

We were gods and men

We begin again

When I reflect on the infinite abyss

I used to see my own regrets

But arriving here at the edge of space and time

I remind myself to not forget

We only live with lives that we choose to keep

And infinity gives us hope

So don’t forget

We were gods and men

We were gods and men

We begin again

When I reflect on the infinite abyss

I used to see my own regrets

But arriving here at the edge of space and time

All I see are gods and men

Knipper, dan spawnen de sterren de aarde en haar zeeën

En de man claimde de grond met zijn voeten

En hij bouwde in de lucht

Geconfronteerd met eindeloze dualiteiten

Hij kauwde op de hand die voedt

En na verloop van tijd viel in de eeuwigheid

We waren goden en mensen

We beginnen opnieuw

Door de ruimte, door de tijd heen

Ik kan bouwen en definiëren

Een nieuwe plek voor de mensheid

Tot

Om te leven en te sterven

Zonder genade of goddelijk

Ze zullen liefhebben, ze zullen doden

Vlakke bergen en heuvels

Beheers water en vuur

Laat elke toren hoger groeien

Ze zullen branden en vernietigen

Ze zullen zegenen en zalven

We waren goden en mensen

We beginnen opnieuw

Als ik nadenk over de oneindige afgrond

Ik zag mijn eigen spijt

Maar hier aankomen op de grens van ruimte en tijd

Ik herinner mezelf eraan om niet te vergeten

We leven alleen met levens die we ervoor kiezen te behouden

En oneindigheid geeft ons hoop

Dus vergeet niet

We waren goden en mensen

We waren goden en mensen

We beginnen opnieuw

Als ik nadenk over de oneindige afgrond

Ik zag mijn eigen spijt

Maar hier aankomen op de grens van ruimte en tijd

Ik zie alleen goden en mensen