Golden Hours - Brian Eno

The passage of time

Is flicking dimly up on the screen

I cant see the lines

I used to think I could read between

Perhaps my brains have turned to san

Oh me oh my I think its been an eternity

Youd be surprised

At my degree of uncertainty

How can moments go so slow.

Several times

Ive seen the evening slide away

Watching the signs

Taking over from the fading day

Perhaps my brains are old and scrambled.

Several times

Ive seen the evening slide away

Watching the signs

Taking over from the fading day

Changing water into wine.

Several times

Ive seen the evening slide away

Watching the signs

Taking over from the fading day

Putting the grapes back on the vine.

(simultaneously with the last two verses, another voice sings another melody

with different words, as follows:)

Who would believe what a poor set of eyes can show you

Who would believe what an innocent voice could do Never a silence always a face at the door.

Who would believe what a poor set of ears can tell you

Who would believe what a weak pair of hands can do Never a silence always a foot in the door.

Het tijdsverloop

Vlikkert vaag omhoog op het scherm

Ik kan de lijnen niet zien

Ik dacht dat ik tussen kon lezen

Misschien zijn mijn hersenen veranderd in san

Oh me oh my ik denk dat het een eeuwigheid is geweest

Je zal verrast zijn

Bij mijn mate van onzekerheid

Hoe kunnen momenten zo traag gaan.

Meerdere malen

Ik heb de avond zien wegglijden

De borden kijken

Overnemen van de vervagende dag

Misschien zijn mijn hersenen oud en verward.

Meerdere malen

Ik heb de avond zien wegglijden

De borden kijken

Overnemen van de vervagende dag

Water in wijn veranderen.

Meerdere malen

Ik heb de avond zien wegglijden

De borden kijken

Overnemen van de vervagende dag

De druiven terug aan de wijnstok zetten.

(gelijktijdig met de laatste twee coupletten zingt een andere stem een ​​andere melodie

met verschillende woorden, als volgt:)

Wie zou geloven wat een slecht stel ogen je kan laten zien

Wie zou geloven wat een onschuldige stem kan doen Nooit een stilte altijd een gezicht aan de deur.

Wie zou geloven wat een slecht stel oren je kan vertellen

Wie zou geloven wat een paar zwakke handen kunnen doen Nooit een stilte altijd een voet tussen de deur.