Half The Battle - Braille

No one.

None.

The idea’s become obnoxious.

I watch the clock as I practice.

Time slips though my fingers

Quicker than I thought it would.

Okay

No one to talk to except the voices in my head

The voices are the ones telling me to go to bed

No one to talk to except the voices in my head

The voices are the ones telling me to go to bed

I feel like a hero, I wanna rescue

My journey’s illuminated by sentimental value

I’m here for you, who made me like this?

The night gets dark enough to shut down my eyelids

I don’t give up, my shirt is your blanket

Sudden movement always keeps a quiet man alert

You’re sleeping on my shirt, I hear it

Shades of bass in the distance

My patience begin to melt

I built no room for explanation

The remains of my brain splash against my protection

I’m the man in the mirror, I’m the criminal’s reflection

I’m empty, serving justice before you let me

I barely ever get to share my poetry

Class, put down your pencils, it’s now 8:30

It’s now 2:30, retire from your desk

I said to go to bed, but you’re headed towards the deck

No one to talk to except the voices in my head

The voices are the ones telling me to go to bed

You’re not smart, but that doesn’t mean you’re stupid

I’m not smart, I’ve always been creative

It’s not something I decided I was

It happened when I wrote how I was feeling cause

I never say never, and the fact I won’t say it

Is the reason that I don’t believe it

That still doesn’t explain all this meaningless time

When there’s no one home, and there’s no one alive

My mind disappears yet things remain clear

It’s part of my nature as I creep down the stairs

There’s people under the stairs who don’t seem to care

They say go to bed in a tone that makes me scared

Beware, discovery destroys my purpose

Thinking about thinking, wrestling in bar dust

I can’t put my finger on it, it’s part of human science

My life’s an experiment, tears went rolling down my shoulder

Well, I’ll understand this battle when I’m older

I’m glad when it’s over, release me from this cage

People always tell me that I’m mature for my age

But I haven’t wrote one mature line on this page

I’m just a teenage capture in a teenage stage

I don’t make suggestions, I just answer questions

So if you’re not asking, then we’re probably not talking

From school to dinner was always isolation

And after dinner time, everyone started sleeping

I’ve beaten all these ideas into my head

And it seems that by now, I should deserve to go to bed

Physically, with energy, there’s plenty of me left

But mentally I’ve gently been beaten to death

But mentally I’ve gently been beaten to death

I never say never

Never ever ever

Niemand.

Geen.

Het idee is onaangenaam geworden.

Ik kijk naar de klok terwijl ik oefen.

De tijd glipt door mijn vingers

Sneller dan ik had gedacht.

Oké

Niemand om mee te praten, behalve de stemmen in mijn hoofd

Het zijn de stemmen die me zeggen dat ik naar bed moet gaan

Niemand om mee te praten, behalve de stemmen in mijn hoofd

Het zijn de stemmen die me zeggen dat ik naar bed moet gaan

Ik voel me een held, ik wil redden

Mijn reis wordt verlicht door sentimentele waarde

Ik ben er voor jou, wie heeft me zo gemaakt?

De nacht wordt donker genoeg om mijn oogleden te sluiten

Ik geef niet op, mijn shirt is jouw deken

Plotselinge beweging houdt een rustige man altijd alert

Je slaapt op mijn shirt, ik hoor het

Tinten bas in de verte

Mijn geduld begint te smelten

Ik heb geen ruimte gemaakt voor uitleg

De overblijfselen van mijn hersenen spatten tegen mijn bescherming

Ik ben de man in de spiegel, ik ben de weerspiegeling van de crimineel

Ik ben leeg, ik dien gerechtigheid voordat je me toestaat

Ik kan mijn poëzie bijna nooit delen

Klas, leg je potloden neer, het is nu 8:30

Het is nu 2:30, ga met pensioen van je bureau

Ik zei dat ik naar bed moest gaan, maar jij gaat richting het dek

Niemand om mee te praten, behalve de stemmen in mijn hoofd

Het zijn de stemmen die me zeggen dat ik naar bed moet gaan

Je bent niet slim, maar dat betekent niet dat je dom bent

Ik ben niet slim, ik ben altijd creatief geweest

Het is niet iets waarvan ik besloot dat ik het was

Het gebeurde toen ik schreef hoe ik me voelde, want

Ik zeg nooit nooit, en het feit dat ik het niet zal zeggen

Is de reden dat ik het niet geloof?

Dat verklaart nog steeds niet al die zinloze tijd

Als er niemand thuis is en er ook niemand in leven is

Mijn gedachten verdwijnen, maar de dingen blijven duidelijk

Het maakt deel uit van mijn aard als ik de trap af kruip

Er zijn mensen onder de trap die er niets om lijken te geven

Ze zeggen dat je naar bed moet gaan op een toon die me bang maakt

Pas op, ontdekking vernietigt mijn doel

Nadenken over denken, worstelen in barstof

Ik kan er mijn vinger niet op leggen, het maakt deel uit van de menswetenschap

Mijn leven is een experiment, de tranen rolden over mijn schouder

Nou, ik zal deze strijd begrijpen als ik ouder ben

Ik ben blij als het voorbij is, bevrijd me uit deze kooi

Mensen vertellen me altijd dat ik volwassen ben voor mijn leeftijd

Maar ik heb nog geen enkele regel op deze pagina geschreven

Ik ben maar een tiener die in een tienerstadium is vastgelegd

Ik doe geen suggesties, ik beantwoord alleen vragen

Dus als je het niet vraagt, hebben we het waarschijnlijk niet over

Van school tot eten was altijd isolatie

En na etenstijd begon iedereen te slapen

Ik heb al deze ideeën in mijn hoofd geslagen

En het lijkt erop dat ik het nu zou moeten verdienen om naar bed te gaan

Fysiek, met energie, is er nog genoeg van mij over

Maar mentaal ben ik zachtjes doodgeslagen

Maar mentaal ben ik zachtjes doodgeslagen

Ik zeg nooit nooit

Nooit ooit ooit