Man Without Skin - Boy Hits Car

Can you see the line where the water ends?

Throws itself off into oblivion.

As sky goes so complacent

And then spits a little compassion.

Dusk approaches, the city’s carnivorous.

And devour everything but this mouth

Sings of this glorious fetus.

Tucked deep inside the rafts of blood.

Everywhere it seemed that there’s a memory.

Sometimes memories kill me.

As I travel the avenues of the streets

And shadowed alleys of this fucking city.

Everyday day it seem to love a little less.

Seem to love to chew on my calmness.

And drive me to the end of myself

Where he is.

Dispose of me.

You’re like a man without skin.

Everything he touches seems to hurt him.

And he says maybe I’m just a person.

But I’ll be for you if you let me.

All I want is animals to be free.

Run around and fuck right out in the street.

Every day they’re gonna wanna eat me.

But I’ll try not to take it personally.

And is there no love in this city?

Can someone have just a little pity?

You’re like a man without skin.

Everything that touches seems to hurt him.

And he says maybe I’m just a person.

But I’ll be for you if you let me

Just like a man without skin

Everything he sees seems to touch him

And he says that the one who watches over me

I’ll stand alone let god make a trade.

Come on, baby.

Penetrate me.

You go so deep,

So deep in me.

Is there no love in this city?

Could someone have just a little pity?

'Cause we’re tucked deep inside the rafts of blood

You’re like a man without skin.

Everything that touches seems to hurt him.

And he says maybe I’m just a person.

But I’ll be for you if you let me.

Just like a man without skin,

Everything he sees seems to touch him.

And he says that the one who watches over me.

I’ll stand alone let god make a trade.

Penetrate me.

Penetrate me.

Can you see the line where the water ends?

Throws itself off into oblivion.

As the sky goes so complacent

Then spits a little compassion

Zie je de lijn waar het water eindigt?

Gooit zichzelf in de vergetelheid.

Als de lucht zo zelfgenoegzaam gaat

En spuugt dan een beetje mededogen.

De schemering nadert, de vleesetende van de stad.

En verslind alles behalve deze mond

Zingt over deze glorieuze foetus.

Diep weggestopt in de vlotten van bloed.

Overal leek het alsof er een herinnering was.

Soms doden herinneringen me.

Terwijl ik door de lanen van de straten reis

En schaduwrijke steegjes van deze verdomde stad.

Elke dag lijkt het een beetje minder lief te hebben.

Lijkt het heerlijk te vinden om op mijn kalmte te kauwen.

En drijf me naar het einde van mezelf

Waar hij is.

Gooi me weg.

Je bent als een man zonder huid.

Alles wat hij aanraakt, lijkt hem pijn te doen.

En hij zegt dat ik misschien maar een persoon ben.

Maar ik zal voor je zijn als je me dat toelaat.

Het enige wat ik wil is dat dieren vrij zijn.

Ren rond en neuk gewoon op straat.

Elke dag willen ze me opeten.

Maar ik zal proberen het niet persoonlijk op te vatten.

En is er geen liefde in deze stad?

Kan iemand een beetje medelijden hebben?

Je bent als een man zonder huid.

Alles wat hem aanraakt, lijkt hem pijn te doen.

En hij zegt dat ik misschien maar een persoon ben.

Maar ik zal voor je zijn als je me toestaat

Net als een man zonder huid

Alles wat hij ziet, lijkt hem te raken

En hij zegt dat degene die over mij waakt

Ik zal alleen staan, laat God een ruil doen.

Kom op, schat.

Doordring mij.

Je gaat zo diep

Zo diep in mij.

Is er geen liefde in deze stad?

Kan iemand een beetje medelijden hebben?

Omdat we diep in de vlotten van bloed zijn weggestopt

Je bent als een man zonder huid.

Alles wat hem aanraakt, lijkt hem pijn te doen.

En hij zegt dat ik misschien maar een persoon ben.

Maar ik zal voor je zijn als je me dat toelaat.

Net als een man zonder huid,

Alles wat hij ziet, lijkt hem te raken.

En hij zegt dat degene die over mij waakt.

Ik zal alleen staan, laat God een ruil doen.

Doordring mij.

Doordring mij.

Zie je de lijn waar het water eindigt?

Gooit zichzelf in de vergetelheid.

Terwijl de lucht zo zelfgenoegzaam wordt

Spuug dan een beetje mededogen