All Hands - Blues Traveler

Every time the water breaks and soaks me to the bone

I remember what I left behind by sailing off alone

Pitch and yaw through hurricane, my position is unknown

And the bell rings seven times

Salted brine, I drink it down and breathe it through my nose

No sign of land but I hang on and do my best to close

But the swirling tidal undertow keeps pulling me below

And the bell rings seven times

All hands left on deck

An icy rest is waiting at the bottom of the sea

She tried her best to take me as I struggle to get free

But while I have a breath to breathe, she isn’t taking me

And the bell rings seven times

All hands left on deck

No hope of rescue

No hope of dry ground

The siren calls all souls on board

To follow her down

Swirling silently beneath the noise and light up there

Push past the frozen arms and legs, ignore the lifeless stare

I grab a line that pulls me up for a precious gasp of air

And the bell rings seven times

All hands left on deck

Elke keer dat het water breekt en me tot op het bot doorweekt

Ik herinner me wat ik achterliet door alleen weg te zeilen

Pitch en yaw door orkaan, mijn positie is onbekend

En de bel gaat zeven keer

Gezouten pekel, ik drink het op en adem het door mijn neus in

Geen teken van land, maar ik blijf volhouden en doe mijn best om te sluiten

Maar de kolkende onderstroom blijft me naar beneden trekken

En de bel gaat zeven keer

Alle hens aan dek

Een ijzige rust wacht op de bodem van de zee

Ze deed haar best om me te nemen terwijl ik worstel om vrij te komen

Maar terwijl ik adem heb om te ademen, neemt ze me niet mee

En de bel gaat zeven keer

Alle hens aan dek

Geen hoop op redding

Geen hoop op droge grond

De sirene roept alle zielen aan boord

Om haar te volgen

Stil wervelend onder het geluid en daar oplichten

Duw langs de bevroren armen en benen, negeer de levenloze blik

Ik pak een lijn die me omhoog trekt voor een kostbare hap lucht

En de bel gaat zeven keer

Alle hens aan dek