Regarding Steven - Blues Traveler

Well, I’ve guessed your name and I’m sure you know mine

I’d like to discuss our mutual friend

I can’t help but feel that I left him behind

Does he still live with you or did his pain ever end?

I guess I don’t deserve to know

If he ever let go

I guess I don’t really need to see

If he wound up with you or did he ever break free

When we were both young, you took us in

And taught us to play survival games

He’d lost so much that you let him win

But I had a home so it just wasn’t the same

I had the strength to look you in the eye

And say goodbye

I was lucky and I didn’t have to play

Does he still stay with you or did he get away?

I used what I had and I escaped

I smelled something good and I followed its track

But all he could smell was the world that you shaped

It took all my strength so I just couldn’t look back

I remember him calling after me, I keep that memory

The last thing he screamed aloud was

«Hey, don’t you leave me alone»

Yeah, he might live with you but he called me his home

Yeah, I guessed your name and some day so will he

'Cause one of these ides he’s gonna break free

'Cause one of these ides he’s gonna break free

'Cause one of these ides he’s gonna break

Nou, ik heb je naam geraden en ik weet zeker dat je de mijne kent

Ik wil graag onze wederzijdse vriend bespreken

Ik kan het niet helpen, maar heb het gevoel dat ik hem achterliet

Woont hij nog steeds bij je of is zijn pijn ooit overgegaan?

Ik denk dat ik het niet verdien om te weten

Als hij ooit loslaat

Ik denk dat ik het niet echt hoef te zien

Als hij bij jou terecht is gekomen of is hij ooit losgekomen?

Toen we allebei jong waren, nam je ons mee

En leerde ons overlevingsspellen te spelen

Hij had zoveel verloren dat je hem liet winnen

Maar ik had een huis, dus het was gewoon niet hetzelfde

Ik had de kracht om je in de ogen te kijken

En zeg vaarwel

Ik had geluk en hoefde niet te spelen

Blijft hij nog steeds bij je of is hij ontsnapt?

Ik gebruikte wat ik had en ik ben ontsnapt

Ik rook iets lekkers en ik volgde het spoor

Maar het enige wat hij kon ruiken was de wereld die jij hebt gevormd

Het kostte me al mijn kracht, dus ik kon gewoon niet terugkijken

Ik herinner me dat hij me achterna riep, ik bewaar die herinnering

Het laatste wat hij hardop schreeuwde was:

"Hé, laat me niet met rust"

Ja, hij zou bij jou kunnen wonen, maar hij noemde me zijn thuis

Ja, ik raadde je naam en op een dag zal hij dat ook doen

Want een van deze ideeën zal hij losbreken

Want een van deze ideeën zal hij losbreken

Want een van deze ideeën zal hij breken