Миг - Blondrock

Останется не жизнь, а только миг —

Не истина, а разговор пустой;

и вряд ли больше.

И воздух переполненный листвой

Немысленно, до одури густой, лишь миг — не дольше.

Припев:

И он мой — тихий миг до странного простой;

Отогретый на стекле след рукой —

Мой билетик на трамвай цветной.

Мой — тихий миг до странного простой;

Змей парящий над усталой землёй —

Это всё, что заберу я с собой.

Останется движение, не путь;

Лицо одно из тысячи других запомню точно.

Останется не самый лучший стих —

И тихий звук далёкий и морской, сквозь сон полночный.

Припев:

И он мой — тихий миг до странного простой;

Отогретый на стекле след рукой —

Мой билетик на трамвай цветной.

Мой — тихий миг до странного простой;

Змей парящий над усталой землёй —

Это всё, что заберу я с собой.

Останется стремление, не цель;

И блики солнца на твоём лице, — как это много.

Я вспомню это сразу перед тем,

Как встречу Бога.

Припев:

Мой — тихий миг до странного простой;

Отогретый на стекле след рукой —

Выбор памяти моей чудной!

Мой — тихий миг до странного простой;

Змей парящий над усталой землёй —

Это всё, что заберу я с собой.

Er zal geen leven zijn, maar slechts een moment -

Geen waarheid, maar leeg gepraat;

en nauwelijks meer.

En de lucht stroomt over van bladeren

Onnadenkend, idioot dik, een moment - niet langer.

Refrein:

En hij is van mij - een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Opgewarmd op de glazen handafdruk -

Mijn kaartje voor de tram is gekleurd.

De mijne is een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Slang zweeft over de vermoeide aarde -

Dat is alles wat ik mee zal nemen.

Er zal een beweging zijn, geen pad;

Een van de duizend andere gezichten herinner ik me precies.

Niet het beste vers zal blijven -

En een stil geluid, ver en maritiem, door een nachtelijke droom.

Refrein:

En hij is van mij - een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Opgewarmd op de glazen handafdruk -

Mijn kaartje voor de tram is gekleurd.

De mijne is een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Slang zweeft over de vermoeide aarde -

Dat is alles wat ik mee zal nemen.

Het verlangen zal blijven, niet het doel;

En de schittering van de zon op je gezicht - hoeveel het is.

Ik zal het onthouden vlak ervoor

Hoe God te ontmoeten.

Refrein:

De mijne is een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Opgewarmd op de glazen handafdruk -

De keuze van mijn prachtige herinnering!

De mijne is een rustig moment, vreemd eenvoudig;

Slang zweeft over de vermoeide aarde -

Dat is alles wat ik mee zal nemen.