Anchor - Birdeatsbaby

I have tried to back down

In the eyes of strangers they will

Know my all

That my pride comes after a fall, a fall

So you begin to ask

The questions to end questioning

Why, the art is growing

Silent

It’s a long a way to the anchor

Fathoms under water

You are running out of breath to carry

Your lungs are not ready

It’s not enough to save me

And you don’t have the

Strength of many

I denied, I smiled

I swallowed like a willing child

I saw you guessed but you could

Never save a sinking shipwreck

Don’t be upset, it’s just you

Haven’t worked it out yet

There’s still time just don’t be blameful

If you don’t have mine

It’s a long a way to the anchor

Fathoms under water

You are running out of tricks

To tempt me

Even if you move me

I’d still be a greedy little thing

To have around and watch

You drowning

Come home to me

I won’t be grateful

But I will not leave your side

And I’ll be the anchor

You have always known it’s me

So now you’ve won

Just let the water fill your lungs

I’ll watch and pray 'cause everybody

Has to die someday

Ik heb geprobeerd terug te gaan

In de ogen van vreemden zullen ze

Weet mijn alles

Dat mijn trots komt na een val, een val

Dus je begint te vragen

De vragen om vragen te beëindigen

Waarom, de kunst groeit?

Stil

Het is een lange weg naar het anker

Vademt onder water

Je hebt bijna geen adem meer om te dragen

Je longen zijn er nog niet klaar voor

Het is niet genoeg om me te redden

En je hebt niet de

Kracht van velen

Ik ontkende, ik glimlachte

Ik slikte als een gewillig kind

Ik zag dat je het geraden had, maar het zou kunnen

Red nooit een zinkend scheepswrak

Wees niet boos, jij bent het gewoon

Ben er nog niet uit

Er is nog tijd, wees gewoon niet schuldig

Als je de mijne niet hebt

Het is een lange weg naar het anker

Vademt onder water

Je hebt bijna geen trucs meer

Om me te verleiden

Zelfs als je me verplaatst

Ik zou nog steeds een hebzuchtig ding zijn

Om rond te hebben en te kijken

jij verdrinkt

Kom bij mij thuis

Ik zal niet dankbaar zijn

Maar ik zal niet van je zijde wijken

En ik zal het anker zijn

Je hebt altijd geweten dat ik het ben

Dus nu heb je gewonnen

Laat het water je longen maar vullen

Ik zal kijken en bidden, want iedereen

Moet ooit sterven