Schatten aus der Alexander Welt - Bethlehem

Ruchloser Mörder in purpurnen Seiten

Schwelgend

Vergieße ich das vermalefeite Blut deines

Kindlichen Leichnams

Und erwarte mit bessener Hingabe

Die erlösende Begierde meines vielgepriesenen

Untergangs

Gewitter zieht auf und ich fühle wie die Träne

Deren Dorn tief in den Pfuhl meiner

Prophezeiung stößt

Bare Vernichtung umweht meine lässigen

Schenkel

Die Mitte kann nicht länger gehalten werden

Und es bedarf nur zwei Schüsse den König zu

Töten

Und wenn der Zirkel der Gehenkten spricht

Und das verblichene Licht in schwarzem Weine

Sich bricht

Wird die Buße des toten Pferdes

Meiner harschen Dunkelheit anheim fallen

(English translation: Shadows From The Alexander World)

Profilgate assassin revelling in purple sides

I shed the cursed blood of your

Childlike corpse

And await with possessed dedication

The redeeming desire of my much praised downfall

Thunder rises and I feel like the tear

Whose thorn thrusts deep into the pool of my

Prophecy

Bare destruction blows round my slow thighs

The middle can no longer be kept

And it took only two shots to kill the king

And when the circle of the hanged ones speaks

And the faded light breaks in black wine

The penance of the dead horse will fall

Share to my harsh darkness

Meedogenloze moordenaar in Crimson Pages

genieten

Ik vergiet het bloedige bloed van jou

lijk van een kind

En wacht met betere toewijding

Het verlossende verlangen van mijn veelgeroemde

zinkend

Onweer komt eraan en ik voel tranen

Hun doorn diep in het meer van mij

profetie

Kale vernietiging waait over mijn casual degenen

been

Het centrum kan niet langer worden vastgehouden

En het kost maar twee schoten op de koning

Doden

En wanneer de Cirkel van de Gehangen spreekt

En het vervaagde licht in zwarte wijn

pauzes

Zal de boete van het dode paard?

Val ten prooi aan mijn harde duisternis

(Engelse vertaling: Shadows From The Alexander World)

Profilgate moordenaar geniet van paarse kanten

Ik vergoot het vervloekte bloed van jou

kinderlijk lijk

En wacht met bezeten toewijding

Het verlossende verlangen van mijn veelgeprezen ondergang

De donder komt op en ik voel een traan

Wiens doorn stoot diep in de poel van mijn

Profetie

Kale vernietiging waait rond mijn langzame dijen

Het midden is niet meer te houden

En er zijn maar twee schoten nodig om de koning te doden

En wanneer de kring van de gehangenen spreekt

En het vervaagde licht breekt in zwarte wijn

De boetedoening van het dode paard zal vallen

Deel aan mijn harde duisternis