Feral Children - Beth Orton

Feral children in the pouring rain

For every constellation she might navigate again

Each and ever line she might wear in time

Baptized by the rain and euphoria of pain

Could kiss or punch, sober or drunk

Lifted way high or taken down deep

Into blue space where the rules change

Feral children know how to survive

Feral children can fight for their lives

Feral children hear what no one knows

There’s no words for the infinity of ghosts

The infinity of ghosts

Hold on, hold on

Holding back the sea seems unlikely

She’ll tell you

I can forgive you

But I can’t forget you

And you won’t

You know you won’t forget me

Hold on, hold on

Holding back the fire seems to flame desire

Try parting the water, crossing the sea

She’ll tell you

I can forgive you

But I can’t forget you

And you won’t

You know you won’t forget me

You know you won’t forget me

You know you won’t forget me

Wilde kinderen in de stromende regen

Voor elk sterrenbeeld zou ze opnieuw kunnen navigeren

Elke lijn die ze in de loop van de tijd zou kunnen dragen

Gedoopt door de regen en euforie van pijn

Kon kussen of slaan, nuchter of dronken

Heel hoog opgetild of diep naar beneden gehaald

In de blauwe ruimte waar de regels veranderen

Wilde kinderen weten hoe ze moeten overleven

Wilde kinderen kunnen vechten voor hun leven

Wilde kinderen horen wat niemand weet

Er zijn geen woorden voor de oneindigheid van spoken

De oneindigheid van spoken

Wacht even, wacht even

De zee tegenhouden lijkt onwaarschijnlijk

Ze zal het je vertellen

Ik kan je vergeven

Maar ik kan je niet vergeten

En dat doe je niet

Je weet dat je me niet zult vergeten

Wacht even, wacht even

Het vuur tegenhouden lijkt verlangen te doen ontvlammen

Probeer het water te scheiden, de zee over te steken

Ze zal het je vertellen

Ik kan je vergeven

Maar ik kan je niet vergeten

En dat doe je niet

Je weet dat je me niet zult vergeten

Je weet dat je me niet zult vergeten

Je weet dat je me niet zult vergeten