Vertige Horizontal - Bertrand Belin

Dehors est fait tout de blanc

Est fait tout de froid

Silence par ici

Quelques pas par là

Pas une bête

Pas un souffle de vent

Qui saluerait le passant

Qui saluerait le passant

Je suis devenu la risée

Des habitants

Par deux fois je fus

Enterré vivant

Sous des mètres de honte

Pas un alors

Pour m’arracher à ce sort

Pour m’arracher à ce sort

Puis le temps fit ce que le temps fait toujours

Il dressa le passé dans le contre-jour

Et souvent ça revient

Ça me revient

L'étang la fille et le bain

L'étang la fille et le bain

Je n’ai pas pu attraper sa main

Là je suis l’animal au vertige horizontal

Seul, je peux vivre, les vieux ne vivent pas mal

Mais la mémoire ne tue jamais son cheval

Et souvent ça revient

Ça me revient

L'étang la fille et le bain

L'étang la fille et le bain

Je n’ai pas pu attraper sa main

Là je suis l’animal au vertige horizontal

Buiten is helemaal wit

Is helemaal koud gemaakt

Stilte hier

Een paar stappen daar

Geen beest

Geen zuchtje wind

Wie zou de voorbijganger begroeten?

Wie zou de voorbijganger begroeten?

Ik werd een lachertje

Inwoners

Twee keer was ik

Levend begraven

Onder meters schaamte

Niet één dan

Om mij te redden van dit lot

Om mij te redden van dit lot

Toen deed de tijd wat de tijd altijd doet

Hij hield het verleden in het tegenlicht

En vaak komt het terug

Het komt bij mij terug

De vijver het meisje en het bad

De vijver het meisje en het bad

Ik kon zijn hand niet pakken

Daar ben ik het dier met horizontale vertigo

Alleen kan ik leven, oude mensen leven niet slecht

Maar het geheugen doodt nooit zijn paard

En vaak komt het terug

Het komt bij mij terug

De vijver het meisje en het bad

De vijver het meisje en het bad

Ik kon zijn hand niet pakken

Daar ben ik het dier met horizontale vertigo