Swallow - Benighted

Lick and swallow!

Plague, you won’t enter me again

Ill-disposed travelers spreading inside of me

Die, you weaken me

I know what you are

A sneaky passenger under a friendly disguise

I remember your terrifying work

Your endless spread.

Your pieces colonizing bowels and guts

Infected cells, synthetic cancer

Like thousands invisible parts of broken glass making me secretly bleed

Their contaminated smoke invades me with symptoms beginnings

Dullness and shivers grow

My stomach burns

Paralyzing shoulders and spine

Swallow, all the water you would drink

All the showers you’d take for hours

Swallow, would not prevent from the noxious effect

For a neuronal hecatomb

Legs start to hurt

My sights lowly changes, I cannot think anymore

The bearable emptiness as things disappear

And leave me alone in a fiction no man’s land

Inhale, swallow

Feel like if you were someone else

I just want to sleep

With the hope never to awake

I hate these germs, this everlasting sickness

I just can see him, this pathetic man watching me

And his strength to make me open the mouth

Die!

Likken en slikken!

Pest, je komt niet meer bij me binnen

Slechtgezinde reizigers verspreiden zich in mij

Sterf, je verzwakt me

Ik weet wat je bent

Een stiekeme passagier onder een vriendelijke vermomming

Ik herinner me je angstaanjagende werk

Jouw eindeloze verspreiding.

Jouw stukken koloniseren darmen en ingewanden

Geïnfecteerde cellen, synthetische kanker

Zoals duizenden onzichtbare delen van gebroken glas die me stiekem doen bloeden

Hun besmette rook komt me binnen met het begin van de symptomen

Saaiheid en rillingen groeien

Mijn maag brandt

Verlammende schouders en wervelkolom

Slik door, al het water dat je zou drinken

Alle douches die je urenlang zou nemen

Slikken, zou het schadelijke effect niet voorkomen!

Voor een neuronale hecatombe

Benen beginnen pijn te doen

Mijn zicht verandert langzaam, ik kan niet meer denken

De draaglijke leegte als dingen verdwijnen

En laat me alleen in een fictie niemandsland

Adem in, slik

Voel je alsof je iemand anders bent

Ik wil gewoon slapen

Met de hoop nooit meer wakker te worden

Ik haat deze ziektekiemen, deze eeuwige ziekte

Ik kan hem gewoon zien, deze zielige man die naar me kijkt

En zijn kracht om me de mond te laten openen

Dood gaan!