Martyr - Benighted

That’s where things end again, under the serpent’s call

On this majestic piece of wood

Covered with the spilled blood of a lifetime

Let me be a martyr

Defiled by the lamentations of the unwanted

Silent screams keep on breaking the peace inside

The echoes of the void…

This empty envelope promised to decay

Glorification of weakness through the years

Made me taste the absence of the one

I invite darkness inside

Rise, pathetic prison of flesh

Watch me becoming a martyr

Rise, poetical smell of death

Drowning into the banality of evil

Martyr, martyr

Let the needles pierce and violate my arms

I am no longer here and still they stare at me I feel alone and I want them to

leave

Contaminating the cells, slowing down my thoughts

Disincarnated, floating above my cadaverous condition

Their poison is sweet and insidious, delicious…

Locked up outside

The stench invading the room

It was just the eyes of the serpent, shining again in the dark…

It was just another perfect day…

It was just my time to…

Dat is waar de dingen weer eindigen, onder de roep van de slang

Op dit majestueuze stuk hout

Bedekt met het vergoten bloed van je leven

Laat me een martelaar zijn

Bezoedeld door de klaagzangen van de ongewenste

Stille kreten blijven de innerlijke rust verbreken

De echo's van de leegte...

Deze lege envelop beloofde te bederven

Verheerlijking van zwakte door de jaren heen

Heeft me de afwezigheid van die ene laten proeven

Ik nodig de duisternis binnen uit

Sta op, zielige gevangenis van vlees

Kijk hoe ik een martelaar word

Sta op, poëtische geur van de dood

Verdrinken in de banaliteit van het kwaad

martelaar, martelaar

Laat de naalden mijn armen doorboren en schenden

Ik ben er niet meer en toch staren ze me aan. Ik voel me alleen en ik wil dat ze dat doen

vertrekken

De cellen besmetten, mijn gedachten vertragen

Gedeïncarneerd, zwevend boven mijn kadaverachtige toestand

Hun gif is zoet en verraderlijk, heerlijk...

Buiten opgesloten

De stank die de kamer binnendringt

Het waren gewoon de ogen van de slang, die weer glinsterden in het donker...

Het was gewoon weer een perfecte dag...

Het was gewoon mijn tijd om...