Spiritual Manslaughter - Benighted

Aucun nom et la menace de ce chaos obscur

La terreur, l’angoisse, des mouvements convulsifs

Des flux lectriques traversent ses viscres

Les blessures sur son corps

Bien relles, rappelant des cicatrices de stigmates

Des marques qu’il garde comme le souvenir de l’infection

N’tant ni ange ni bte quand le froid l’envahit

Les vents glacs l’amnent dans un monde o Le rve et la ralit ne font qu’un

Puis les craintes cessent, aucun mal ne pouvant plus l’atteindre

Persuad du pouvoir de la rincarnation

Insupportable alination au service de Dieu

tendre les horizons spirituels

Il dcrit sa prsence dans chaque cellule de son enveloppe charnelle

Condamn mort, ces pantins agenouills autour de lui

Il nous appelle inconscients car nous refusons de croire

Des mots dnus de tout sens, obscnes et blasphmatoires

Et un jour, le vent devint plus froid encore

L, ses proches, enfin, retrouvrent sa dpouille

Le visage grimaant

Et le corps ballant, pendu au bout d’une corde

Geen naam en de dreiging van deze donkere chaos

Angst, angst, krampachtige bewegingen

Elektrische fluxen gaan door zijn ingewanden

De wonden op zijn lichaam

Heel echt, doet denken aan stigmalittekens

Markeringen die hij bewaart als herinnering aan de infectie

Geen engel of beest zijn als de kou hem overvalt

De ijzige winden voeren hem naar een wereld waar droom en werkelijkheid één zijn

Dan houdt de angst op, geen kwaad kan haar meer raken

Overtuigd van de kracht van reïncarnatie

Ondraaglijke vervreemding in dienst van God

spirituele horizon verbreden

Hij beschrijft zijn aanwezigheid in elke cel van zijn vleselijke envelop

Dood veroordeeld, deze poppen knielend om hem heen

Hij noemt ons bewusteloos omdat we weigeren te geloven

Woorden zinloos, obsceen en godslasterlijk

En op een dag werd de wind nog kouder

L, zijn familieleden vinden eindelijk zijn stoffelijk overschot

Het grimassende gezicht

En het bungelende lichaam, hangend aan het uiteinde van een touw