Insomnies - Benighted

Errant dans une étrange dimension, épuisé mais trop mal pour dormir

Obnubilé par une peur incessante

Sphères parallèles à l'état d'éveil, terreurs nocturnes

Entre conscience et sommeil

Crise de panique, discernant des formes dans le noir

Qui m’observent en silence

Le corps en sueur, il m’est impossible de respirer

De peur qu’elles ne m’entendent

Sphères parallèles à l'état d'éveil, terreurs nocturnes

Entre conscience et sommeil

Dans le gouffre de désolation dans lequel je m’enfonce progressivement

Tandis que les heures s’enfuient derrière moi

J’abandonne mon être, submergé par l’angoisse

Chaque bruit, chaque sensation

Comme si une aiguille invisible me perçait l’encéphale

Errant à jamais dans ces limbes

Sphères parallèles à l'état d'éveil

Terreurs nocturnes

Entre conscience et sommeil

Dwalen in een vreemde dimensie, uitgeput maar te slecht om te slapen

Geobsedeerd door onophoudelijke angst

Parallelle sferen in de waaktoestand, nachtmerries

Tussen bewustzijn en slaap

Paniekaanval, onderscheidende vormen in het donker

Wie kijkt naar mij in stilte

Bezweet lichaam, ik kan niet ademen

Opdat ze me niet horen

Parallelle sferen in de waaktoestand, nachtmerries

Tussen bewustzijn en slaap

In de afgrond van verlatenheid waar ik in wegzink

Terwijl de uren achter me vluchten

Ik geef mijn wezen over, overweldigd door angst

Elk geluid, elk gevoel

Zoals een onzichtbare naald mijn hersenen doorboort

Voor altijd dwalen in deze limbo

Parallelle sferen in de waaktoestand

nachtmerries

Tussen bewustzijn en slaap