Blindfolded Centuries - Benighted

The awakening is brutal and the strange places around me

And both quiet and distressing

The urge to womit is back

In my inside world I think I’ve crossed the line

Swear and tears run on my skin

I feel the same pain again.

The ashes of my past life still burn

And cycle of my being is back in a new beggining

The first fruits of a second childhood which is more obscure and twisted

How could I forgive?

Ho could I forget?

During my soul crossed

Blindfolded centuries

The pathetic reflection of all I was frightened to be

Appears to me with unbearable brutality

This morning looks like the others

And I feel dizzy in front of the immobility of my existence

I’ve seen my equals cross the blindfolded centuries

And fall around me

Each time born in a different dimension

My own sick representations

Which perhaps only exist through me

But today begins my new life

In this pure white room

I can’t move, the chains are back

To tell me that my torments are not over

I can just look at this new birth, powerless

The first breath’s so painful

Blindfolded centuries

The pathetic reflection of all I was frightened to be

Appears to me with unbearable brutality

All that i believed being a part of me in this entity

Is just afucking illusion

Het ontwaken is brutaal en de vreemde plekken om me heen

En zowel stil als verontrustend

De drang om te kotsen is terug

In mijn binnenwereld denk ik dat ik de grens ben overschreden

Zweer en tranen lopen over mijn huid

Ik voel weer dezelfde pijn.

De as van mijn vorige leven brandt nog steeds

En de cyclus van mijn wezen is terug in een nieuw begin

De eerste vruchten van een tweede jeugd die obscuurder en verdraaid is

Hoe zou ik kunnen vergeven?

Hoe zou ik het kunnen vergeten?

Tijdens mijn ziel gekruist

Geblinddoekte eeuwen

De zielige weerspiegeling van alles waar ik bang voor was

Lijkt me met ondraaglijke brutaliteit

Deze ochtend lijkt op de andere

En ik voel me duizelig voor de onbeweeglijkheid van mijn bestaan

Ik heb mijn gelijken de geblinddoekte eeuwen zien doorkruisen

En val om me heen

Elke keer geboren in een andere dimensie

Mijn eigen ziekmeldingen

Die misschien alleen door mij bestaan

Maar vandaag begint mijn nieuwe leven

In deze puur witte kamer

Ik kan niet bewegen, de kettingen zijn terug

Om me te vertellen dat mijn kwellingen nog niet voorbij zijn

Ik kan gewoon naar deze nieuwe geboorte kijken, machteloos

De eerste ademhaling is zo pijnlijk

Geblinddoekte eeuwen

De zielige weerspiegeling van alles waar ik bang voor was

Lijkt me met ondraaglijke brutaliteit

Alles waarvan ik geloofde dat het een deel van mij was in deze entiteit

Is gewoon een verdomde illusie