Something Wicked This Way Comes - Benefit

My microphone has grown out of my wristbone

I’ve lost control of my vocal tone, spitting this shit chromed

I’m possesed by hip-hop delivering spirit

I fear it because my hand is constantly scribbling lyrics

I can’t eat, or even sleep in my bed

Tormented because a beat will always creep in my head

I can’t listen to a drum loop without timing it Can’t hold a conversation without rhyming it I walk down the street and my brain’s known to rattle

Because I’m thirsty as hell for a mother fucking battle

I have no TV, already broke it in three

Because I turn it on to see another whack emcee

I have lyrics in my head, they always stop and then go I constantly daydream about rocking a show

Write my rhymes all my life as it begins and ends

Broke as fuck cause I’m always out purchasing pens

I’m the analyst, obsebalist of existance

The last dime in the dollar, completing the sentence

The ninety other pennies tossed through the wormhole

Worthless as the bitch dancing naked on the pole

I’ve seen twenty different worlds, at least eight dimensions

I’m better than an ameteur, repends the state of pensions

Who’s the next worthless soul ready to stand up Thinking they got the Holy Grail but they’re sipping the false cup

Lately I’ve been spotting, on the words of the rotton

With my looking glass, and hands to the upper class

Groups of blinded ones gather at a steeple

I label it an eating place for meaningless people

Coalitions to hard rocks living without purpose

I sarcastically attack with the womens word circus

A surface of slippery ice, a dangerous crack

In the path of the ones who walk with their minds slacked

Verge in the microphone, you begin to panic

Because I’ll make the crowd seem the like the Atlantic but your style is frantic

It’s so whack the store banned it Had people covering their ears saying I can’t stand it My style is so fly you can’t land it, I bring the supply because people

demand it My rhymes stand alone like they were a bandit

Three hundred and sixty degees my CD’s outstanded

It’s so smooth it feels like it was sanded

Figures of speech make me smile like you were uncandid

I’ll pass you like you’re a hand-it

When I come with rhymes that punch like a fist

Taking your microphone so fast cracking the bones in your wrist

Seperating you from me like mist

Eliminate the competition, by spitting from every dimension mentioned

Benching emcees for flenching as I build up tension

Clenching the number one spot

Leaving your body to corrode and rot, corrode and rot

Pass me the mic, I’ll ignite like the birth of a constellation

Spit rhymes without hesitation, poetic devestation

Hip-hop's my love and recreation

Causing me to rise like elevation, syllables slice causing decappitation

I hold the mic tight enough for strangulation

Getting technical like a capotilist album rhythm is my precision

Rhyme angle like pereputal vision

Code like red, I drop lines like a clumbsy cokehead

Judge like Dredd, countdown till the twelve hour has begun

I’m the one, the chosen son, I’m an odyssey like space, 2001

A new day has begun and the weight on my shoulder outweighs a tonne

And when I rap rhyme, something always wicked this way comes

Mijn microfoon is uit mijn pols gegroeid

Ik ben de controle over mijn stemgeluid kwijtgeraakt door deze shit verchroomd uit te spugen

Ik ben bezeten door hiphop die geest levert

Ik ben bang omdat mijn hand constant songteksten krabbelt

Ik kan niet eten, of zelfs slapen in mijn bed

Gekweld omdat er altijd een beat in mijn hoofd zal kruipen

Ik kan niet naar een drumloop luisteren zonder het te timen. Kan geen gesprek voeren zonder het te rijmen. Ik loop over straat en het is bekend dat mijn hersenen rammelen.

Omdat ik enorm dorst heb naar een verdomde strijd

Ik heb geen tv, heb hem al in drieën gebroken

Omdat ik hem aanzet om nog een emcee te zien

Ik heb songteksten in mijn hoofd, ze stoppen altijd en gaan dan weer weg Ik dagdroom constant over het rocken van een show

Schrijf mijn hele leven mijn rijmpjes zoals het begint en eindigt

Brak omdat ik altijd pennen koop

Ik ben de analyticus, obsebalist van het bestaan

Het laatste dubbeltje in de dollar, waarmee de zin wordt voltooid

De negentig andere centen die door het wormgat zijn gegooid

Waardeloos als de teef die naakt op de paal danst

Ik heb twintig verschillende werelden gezien, minstens acht dimensies

Ik ben beter dan een ameteur, geeft de staat van de pensioenen weer

Wie is de volgende waardeloze ziel die klaar staat om op te staan ​​Denken dat ze de Heilige Graal hebben, maar ze drinken de valse beker

De laatste tijd heb ik gespot, op de woorden van de rotton

Met mijn spiegel en handen voor de hogere klasse

Groepen blinden verzamelen zich bij een torenspits

Ik bestempel het als een eetgelegenheid voor nietszeggende mensen

Coalities voor harde rotsen die zonder doel leven

Ik val sarcastisch aan met het vrouwenwoord circus

Een oppervlak van glad ijs, een gevaarlijke scheur

Op het pad van degenen die wandelen met een ontspannen geest

Verge in de microfoon, je begint in paniek te raken

Omdat ik het publiek zal laten lijken op de Atlantische Oceaan, maar jouw stijl is hectisch

Het is zo gek dat de winkel het verbood. Mensen bedekten hun oren en zeiden dat ik er niet tegen kan. Mijn stijl is zo vliegensvlug dat je het niet kunt landen, ik breng de voorraad omdat mensen

eis het Mijn rijmpjes staan ​​op zichzelf alsof ze een bandiet zijn

Driehonderdzestig graden mijn cd's uitstekend

Het is zo glad dat het voelt alsof het geschuurd is

Beeldspraak laat me glimlachen alsof je niet openhartig was

Ik zal je passeren alsof je een hand-it bent

Als ik kom met rijmpjes die slaan als een vuist

Je microfoon zo snel pakken dat de botten in je pols kraken

Je scheiden van mij als mist

Elimineer de concurrentie door vanuit elke genoemde dimensie te spugen

Emcees op de bank om te buigen terwijl ik spanning opbouw

De nummer één plek vastpakken

Je lichaam achterlaten om te corroderen en rotten, corroderen en rotten

Geef me de microfoon, ik zal ontbranden als de geboorte van een sterrenbeeld

Spit rijmt zonder aarzeling, poëtische verwoesting

Hiphop is mijn liefde en ontspanning

Waardoor ik als een verhoging omhoog kom, lettergrepen snijden waardoor onthoofding ontstaat

Ik houd de microfoon stevig genoeg vast voor wurging

Technisch worden zoals een capotiistisch albumritme is mijn precisie

Rijmhoek zoals pereputal vision

Codeer als rood, ik laat lijnen vallen als een onhandige cokehead

Oordeel zoals Dredd, aftellen tot het twaalf uur is begonnen

Ik ben degene, de uitverkoren zoon, ik ben een odyssee-achtige ruimte, 2001

Een nieuwe dag is begonnen en het gewicht op mijn schouder weegt zwaarder dan een ton

En als ik rijm rap, komt er altijd iets slecht op deze manier