Над облаками - Батыр

Я — дождь, ты — снег и наши встречи лишь видения

Всё сон пропал след полётов наяву

Я знал, ты нет, не спорят с вечностью мгновения

Твой рай лишь свет в закрытую главу.

Припев:

Над облаками

Коснёмся губами

Всё между нами

Придумали сами.

Я — ночь, ты — день и можем лишь бежать по кругу

Ты свет, а мы — тень касания миров

Для нас был шанс мечтой остаться друг для друга

Был шанс, пока ты мне верила в любовь.

Припев.

Ik ben de regen, jij bent de sneeuw en onze ontmoetingen zijn slechts visioenen

Alle dromen verdwenen het spoor van wakkere vluchten

Ik wist dat je dat niet deed, ze maken geen ruzie met de eeuwigheid van het moment

Uw paradijs is slechts een licht in een afgesloten hoofdstuk.

Refrein:

Boven de wolken

Laten we onze lippen aanraken

Alles tussen ons

Ze hebben het zelf bedacht.

Ik ben de nacht, jij bent de dag, en we kunnen alleen maar rondjes rennen

Jij bent het licht, en wij zijn de schaduw van de aanraking van de werelden

Het was een kans voor ons om een ​​droom te zijn om voor elkaar te blijven

Er was een kans terwijl je in liefde in me geloofde.

Refrein.