Внутренний боец - Баста

Припев:

Скажи, сколько нас осталось в живых?

Не считая тех двух слепых,

Не считая стариков, детей и женщин, хм… так даже легче.

Скажи, сколько воды в твоей фляге?

Отлично, значит еще один день протянем.

Я прилягу, а ты по сторонам, помни, мы не рады гостям!

Мы не рады гостям, мой маленький, внутренний мир, мой маленький тир.

Мы от них защищены блоками, шлаками, дикими улыбками, знаками.

Кого пускать в себя — циников, шизиков?

Ведь нормальный никогда не сунется в

нутро!

Лучше в глухой обороне, чем на распашку спрячу себя под маску эпатажа.

Внутри сажа, снаружи натяну улыбку у меня все в порядке, пытка!

Мутный ум боится страха, осторожно, здесь злая собака.

Мой маленький, внутренний мир наготове вычисляет посланников боли!

Под стенами моей маленькой крепости бал нечисти, нечисть точит челюсти!

Мы в осаде, посланники ада с нетерпением ждут белого флага!

Мой безумный внутренний боец, властелин колец — близнец.

Сумасшедший одиночка, свой ржавый меч точит, хочет срочно схватки, стычки,

спарринга!

Плевать на травмы, шрамы и ссадины!

Жертва кактуса и кислых технологий!

У него сам Дон Карлос курит ноги, он враг тем, кому не нравится, теми,

кому нравится, подтирается!

Любит слушателей, но ненавидит слушать!

Если полюбит кого, то по-любому задушит!

Мой внутренний боец — один на всех врагов, неважно, чью, лишь бы лить кровь!

Он сам себе доносчик, обвинитель и судья, адвокат — Я!

Мой маленький мир прощает Фрейда его тщетные рейды по брейну.

Мой маленький мир прощает Ницше вон он под стенами там бродит нищий!

Мой маленький мир прощает скептиков, дурки, вязкие нейролептики!

Мой маленький мир прощает сотрясение мозга, психоделические плети и розги!

Мой маленький мир благодарит — круглый квадрат, так, чисто за вид

И может кто-то скажет, что я на измене, но мы с моим бойцом укрепляем стены.

Припев:

Скажи, сколько нас осталось в живых?

Не считая тех двух слепых,

Не считая стариков, детей и женщин, хм… так даже легче.

Скажи, сколько воды в твоей фляге?

Отлично, значит еще один день протянем.

Я прилягу, а ты по сторонам, помни, мы не рады гостям!

Скажи, сколько нас осталось в живых?

Не считая тех двух слепых,

Не считая стариков, детей и женщин, хм… так даже легче.

Скажи, сколько воды в твоей фляге?

Отлично, значит еще один день протянем.

Я прилягу, а ты по сторонам, помни, мы не рады гостям!

Refrein:

Vertel me, hoeveel van ons zijn er nog in leven?

Afgezien van die twee blinde mannen,

Afgezien van oude mensen, kinderen en vrouwen, hmm... is het nog makkelijker.

Vertel eens, hoeveel water zit er in je fles?

Oké, dan komen we nog een dag door.

Ik ga liggen, en jij staat aan de kant, onthoud, we zijn niet blij met gasten!

We zijn niet blij met gasten, mijn kleine innerlijke wereld, mijn kleine schietbaan.

We worden tegen hen beschermd door blokken, slakken, wilde glimlachen, tekens.

Wie binnenlaten - cynici, schizo's?

Een normaal mens zal er tenslotte nooit zijn neus in steken

binnenkant!

Het is beter in een dove verdediging dan me open te stellen om mezelf te verbergen onder het masker van schandaligheid.

Roet van binnen, van buiten zal ik glimlachen, ik ben in orde, marteling!

Een modderige geest is bang voor angst, wees voorzichtig, er is een boze hond.

Mijn kleine, innerlijke wereld is klaar om de boodschappers van pijn te berekenen!

Onder de muren van mijn kleine fort, een bal van boze geesten, scherpen boze geesten hun kaken!

We worden belegerd, de boodschappers van de hel kijken uit naar de witte vlag!

Mijn gekke innerlijke vechter, de heer van de ringen is een tweeling.

Gekke eenling, scherpt zijn roestige zwaard, heeft dringend behoefte aan gevechten, schermutselingen,

sparren!

Let niet op verwondingen, littekens en schaafwonden!

Slachtoffer van cactus en zure technologieën!

Don Carlos rookt zelf zijn voeten, hij is een vijand van degenen die niet willen, degenen die...

wie wil, veegt af!

Houdt van luisteraars, maar heeft een hekel aan luisteren!

Als hij van iemand houdt, zal hij hem toch wurgen!

Mijn innerlijke vechter is er een tegen alle vijanden, ongeacht wiens, gewoon om bloed te vergieten!

Hij is zijn eigen oplichter, aanklager en rechter, advocaat - dat ben ik!

Mijn kleine wereld vergeeft Freud voor zijn vergeefse aanvallen op de hersenen.

Mijn kleine wereld vergeeft Nietzsche, daar is hij, onder de muren zwerft een bedelaar rond!

Mijn kleine wereld vergeeft sceptici, dwazen, stroperige antipsychotica!

Mijn kleine wereld vergeeft hersenschudding, psychedelische zwepen en staven!

Mijn kleine wereld bedankt - een rond vierkant, dus puur voor het uitzicht

En misschien zal iemand zeggen dat ik op verraad zit, maar mijn vechter en ik versterken de muren.

Refrein:

Vertel me, hoeveel van ons zijn er nog in leven?

Afgezien van die twee blinde mannen,

Afgezien van oude mensen, kinderen en vrouwen, hmm... is het nog makkelijker.

Vertel eens, hoeveel water zit er in je fles?

Oké, dan komen we nog een dag door.

Ik ga liggen, en jij staat aan de kant, onthoud, we zijn niet blij met gasten!

Vertel me, hoeveel van ons zijn er nog in leven?

Afgezien van die twee blinde mannen,

Afgezien van oude mensen, kinderen en vrouwen, hmm... is het nog makkelijker.

Vertel eens, hoeveel water zit er in je fles?

Oké, dan komen we nog een dag door.

Ik ga liggen, en jij staat aan de kant, onthoud, we zijn niet blij met gasten!