Сон - Баста, Леся Верба

Я твой самый давний сон посреди миров путаю тебя,

Я такой же, как и ты, нас забыть нельзя, ты и я…

Растворюсь через окно светом, буду снова ждать тебя где-то,

Ты узнаешь сон в друзьях, в своих новых чужих снах,

Будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Изменить очертания облика, так будет удобнее мне подняться в облака,

И пусть всё, что около, станет незыблемым, я буду лететь высоко, став невидимым,

И пусть моим именем станет свобода, сожгут сомнения лучи восхода,

Отпусти меня, прошу, не держи, я хочу лететь, расправив крылья души,

Решив однажды стать искренним, испепелив мысли, я стал мистиком,

Приснись мне, если захочешь быть со мной, помни, поэт живёт одною весной,

Босой по росе несу тебя на руках, на нас смотрят те, кто на небесах,

И ты уснёшь, а я тихо буду плыть по воде, один на один, как во сне…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Куда глаза глядят — бежать туда без оглядки, и наугад, обманывая карты,

Украдкой смотреть на тебя спящую и снова в ночь, прочь от настоящего,

А дальше будет легче, успокоив сердце, мы вместе, ты слышишь?

И это навечно, я пробираюсь к свету через тернии, если меня любишь,

Значит, просто верь мне, я грею руки у ночного костра,

Кинь в меня камень тот, кто без греха, на закате облака тонут в воде (е),

звёзды ниже, чтобы быть ближе ко мне (ближе ко мне),

Прочь от берега, по реке времени без парусов, доверившись течению,

Плыть по звёздам навстречу своей судьбе, один на один, как во сне…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Я твой самый главный сон, сквозь песок времён.

Перетру тебя, я такой же, как и ты, нас понять нельзя, ты и я (ты и я),

Через 9 тысяч лун света буду снова ждать тебя где-то,

Ты найдёшь свой сон в слезах, в недосказанных словах,

Будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Не на земле, не в небесах, тайным огнём в призрачных снах,

Не на земле, не в небесах будешь чувствовать всегда с собою рядом…

Ik ben je oudste droom in het midden van de werelden die je in verwarring brengt,

Ik ben hetzelfde als jij, je kunt ons niet vergeten, jij en ik...

Ik zal oplossen door het raam met licht, ik zal weer ergens op je wachten,

Je zult een droom herkennen in vrienden, in je nieuwe buitenaardse dromen,

Je voelt je altijd dichtbij je...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...

Verander de contouren van mijn uiterlijk, zodat het voor mij handiger is om in de wolken te klimmen,

En laat alles om me heen onwrikbaar worden, ik zal hoog vliegen, onzichtbaar worden,

En laat vrijheid mijn naam zijn, stralen van de dageraad zullen twijfel doen branden,

Laat me gaan, houd me alsjeblieft niet vast, ik wil vliegen, de vleugels van mijn ziel spreiden,

Toen ik op een dag besloot om oprechte, verzengende gedachten te worden, werd ik een mysticus,

Droom me, als je bij me wilt zijn, onthoud dan dat de dichter in één bron leeft,

Op blote voeten in de dauw draag ik je in mijn armen, zij die in de hemel zijn kijken naar ons,

En je zult in slaap vallen, en ik zal stilletjes op het water drijven, één op één, als in een droom...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...

Waar je ogen ook kijken - ren ernaartoe zonder achterom te kijken, en willekeurig, bedrieglijke kaarten,

Kijk stiekem naar je slapend en weer de nacht in, weg van het heden,

En dan zal het makkelijker zijn, het hart kalmeren, we zijn samen, hoor je?

En dit is voor altijd, ik baan mijn weg naar het licht door doornen, als je van me houdt,

Dus, vertrouw me maar, ik verwarm mijn handen bij het nachtelijke vuur,

Gooi een steen naar mij die zonder zonde is, bij zonsondergang verdrinken de wolken in water (e),

sterren hieronder om dichter bij mij te zijn (dichter bij mij)

Weg van de kust, op de rivier van de tijd zonder zeilen, vertrouwend op de stroom,

Varend door de sterren naar je bestemming, één op één, als in een droom...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...

Ik ben je belangrijkste droom, door het zand van de tijd.

Ik zal je vermalen, ik ben hetzelfde als jij, je kunt ons niet begrijpen, jij en ik (jij en ik),

Na 9 duizend manen licht zal ik weer ergens op je wachten,

Je zult je droom vinden in tranen, in onuitgesproken woorden,

Je voelt je altijd dichtbij je...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...

Niet op aarde, niet in de hemel, door verborgen vuur in spookdromen,

Niet op aarde, niet in de hemel, je zult je altijd dicht bij je voelen...