И мне не понять - Баста

Когда ты ушла я чувствовался себя в не в умати, боль попускала, но я знал,

что опять накатит,

Как в нокауте, в 12 раунде силы собирал вставал и снова падал я,

календарными листами усыпана комната.

Всё помню я будь ты проклята, сколько копоти осталась от этого пламени,

Сердце покрытое шрамами ранили, оглушающими криками, упрёками глупыми.

И тишина на минуту перемирие хрупкое, кем мы были друг для друга?

Я не знаю, любовниками или кровными врагами,

Вроде бы были самыми близкими мы, чувство мысли у нас по настоящему искренние,

Ты сейчас не со мной и мне тебя не понять, я продолжаю любить и ждать.

Припев:

И мне не понять, я понять не сумею, я не умею терять, я терять не умею,

И мне не найти такой как ты не найти мне, зачем уходишь опять?

Прошу скажи мне.

А я её любил да и сейчас люблю, кричал ей вслед «уйдёшь, убью»!

Друг другу дали клятву «never day», да, уж слова песок время-вода.

Знаешь, иногда мне кажется, что это любовь, как и это боль на всегда со мной,

Сколько песен написано, стихов сложено, видимо так надо врятли поймёшь меня.

Я стал другим она уже не та понятно, вернуть её обратно без варианта,

Разные ветра дуют в наши паруса, разные полюса, часовые пояса.

Я не верю в чудеса, есть как есть, она где-то там, а я здесь,

Она сейчас не со мной и мне её не понять, я продолжаю любить и ждать.

Припев:

И мне не понять, я понять не сумею, я не умею терять, я терять не умею,

И мне не найти такой как ты не найти мне, зачем уходишь опять?

Прошу скажи мне.

И мне не понять, я понять не сумею, я не умею терять, я терять не умею,

И мне не найти такой как ты не найти мне, зачем уходишь опять?

Прошу скажи мне.

И мне не понять…

Toen je wegging, voelde ik me gek, de pijn liet los, maar ik wist het

wat zal er weer rollen?

Als in een knock-out, in de 12e ronde, verzamelde ik kracht, stond op en viel weer,

de kamer is bezaaid met kalenderbladen.

Ik herinner me alles, verdomme, hoeveel roet er nog over was van deze vlam,

Een hart bedekt met littekens was gewond, oorverdovende kreten, domme verwijten.

En even stilte, een broze wapenstilstand, wat waren we voor elkaar?

Ik weet het niet, geliefden of bloedvijanden,

Het lijkt erop dat we het dichtst bij waren, het gevoel van onze gedachten is echt oprecht,

Je bent nu niet bij me en ik kan je niet begrijpen, ik blijf liefhebben en wachten.

Refrein:

En ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet begrijpen, ik kan niet verliezen, ik kan niet verliezen,

En ik kan iemand zoals jij niet vinden, ik kan hem niet vinden, waarom ga je weer weg?

Vertel mij alstublieft.

En ik hield van haar en hou nog steeds van haar, schreeuwde haar na: "Ga weg, ik vermoord je"!

Ze zwoeren elkaar "nooit dag", ja, de woorden zand tijd-water.

Weet je, soms lijkt het me dat dit liefde is, net zoals deze pijn altijd bij me is,

Hoeveel liedjes zijn er geschreven, gedichten gecomponeerd, blijkbaar is het nodig om me nauwelijks te begrijpen.

Ik werd anders, ze is niet meer dezelfde, het is duidelijk om haar terug te geven zonder een optie,

Verschillende winden waaien in onze zeilen, verschillende polen, verschillende tijdzones.

Ik geloof niet in wonderen, het is zoals het is, ze is daar ergens, en ik ben hier,

Ze is nu niet bij mij en ik kan haar niet begrijpen, ik blijf lief hebben en wachten.

Refrein:

En ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet begrijpen, ik kan niet verliezen, ik kan niet verliezen,

En ik kan iemand zoals jij niet vinden, ik kan hem niet vinden, waarom ga je weer weg?

Vertel mij alstublieft.

En ik kan het niet begrijpen, ik kan het niet begrijpen, ik kan niet verliezen, ik kan niet verliezen,

En ik kan iemand zoals jij niet vinden, ik kan hem niet vinden, waarom ga je weer weg?

Vertel mij alstublieft.

En ik begrijp het niet...