Park St. - Bane

My brain, it was all blocked up

Feeling out of sorts

The words they would not come

I met a guy on the train

Who had a few kind words

The nicest dude

Showed me his «ante up» tattoo

It’s kind of wild the people who we will find

Some that you don’t even know

With just the tiniest boost

Will help see you through

This world will jump up to surprise you

Reminds me not to lose hope

On humanity yet

Reminds me that I am as lucky

As lucky can get

So I told him that I was having the hardest time

Felt like everything I wrote

Was something I wrote before

He told me, don’t give up

Keep the pen to the page and the word’s they’ll come

So that is what I’m gonna do

Maybe I was wrong and I will never be alone

All because we wrote these punk rock songs

And god-damn that’s pretty crazy

So fucking amazing

Mijn brein, het was allemaal geblokkeerd

Zich niet lekker voelen

De woorden die ze niet zouden komen

Ik ontmoette een man in de trein

Wie had een paar vriendelijke woorden

De aardigste kerel

Heeft me zijn 'ante up'-tatoeage laten zien

Het is nogal wild de mensen die we zullen vinden

Sommige die je niet eens kent

Met slechts de kleinste boost

Zal je helpen er doorheen te komen

Deze wereld zal opspringen om je te verrassen

Doet me eraan denken de hoop niet te verliezen

Nog over de mensheid

Doet me eraan denken dat ik net zoveel geluk heb

Zoals geluk kan krijgen

Dus ik vertelde hem dat ik het moeilijk had

Voelde als alles wat ik schreef

Was iets dat ik eerder schreef?

Hij zei me, geef niet op!

Houd de pen op de pagina en het woord zal komen

Dus dat is wat ik ga doen

Misschien had ik het mis en zal ik nooit alleen zijn

Allemaal omdat we deze punkrocknummers hebben geschreven

En godverdomme dat is best gek

Zo verdomd geweldig