Barboni - Banda Bassotti

Vedo gente che

Veste di moda

Ogni giorno che vie'

Una nuova ne va

E li vedo scansarsi sull’autobus

Quando sale un barbone

O uno zingaro

Sarà l’invidia?

O lo schifo

Per se stessi

— pensa il barbone —

«Che non siete più liberi

Di non avere

Una casa con letto

Per dormire

Lavorate voi

Schiavi dei soldi

Che non sentite la puzza

Della schiavitù

Con una carrozzella

Spingerò i miei guai

I cartoni e la vita

Lontani da voi

Che mangiate ogni giorno

E sapete il perché

Ma chi è povero in canna

Non parla d’amore»

Chissà, vedremo mai

Il Popolo dell’Abisso

Alzarsi per levare il pugno e

Rovesciare i quartieri

E le città

Forse sarà il nostro

Ultimo sogno

Ik zie mensen die

Kleed je in de mode

Elke dag die komt

Een nieuwe gaat

En ik zie ze ontwijken in de bus

Wanneer een dakloze man instapt

Of een zigeuner

Zou het jaloezie kunnen zijn?

Of het is klote

Voor zichzelf

- denkt de zwerver -

"Dat je niet meer vrij bent"

niet te hebben

Een huis met een bed

Slapen

Jij werkt

geld slaven

Je ruikt de stank niet

van slavernij

Met een rolstoel

Ik zal mijn problemen opdringen

Tekenfilms en het leven

Weg van jou

Dat je elke dag eet

En je weet waarom

Maar wie is er arm in het vat?

Het gaat niet over liefde"

Wie weet, we zullen het nooit zien

Het volk van de afgrond

Sta op om de vuist op te heffen e

Zet buurten op hun kop

en de steden

Misschien wordt het van ons

laatste droom