Explode - baker, Jordan, Jordan & Baker

Sesame Street

Miscellaneous

Grover The Baker

Blue Guy: «Ahhhh!

Bakeries, I love this stuff!

Cakes, donuts, cookies!

(deep breath) Ahhh!

Can I get some help here, please?!»

(Grover enters from the back wearing an apron)

Grover: «Hello, sir!»

Blue Guy: «Oh no, it’s you!

You’re the guy that works over at Charlie’s!»

Grover: «Why, yes, sir, I have many jobs.

I’m still trying to find my niche in

life.»

Blue Guy: (exasperated sound) «Okay, okay, I’ll make this very simple,

I don’t want any trouble, I would like one …»

Grover: (interrupting) «Excuse me, sir, excuse me, sir.

But I must ask you to

take a number over there.

(points to the wall where the number machine is) You

see, when your number is called, then you will be served.

Please take a number.

Blue Guy: «But I’m the only one in here!»

Grover: «Sorry, sir, it is store policy.

The sign outside says, 'John's Bakery',

not 'Grover's Bakery'.

I only work here.»

Blue Guy: (starts to march over to the numbers) «Okay, okay, I’ll take a number.

Grover: (walking with him) «Please take a number, right over here, sir,

right over here.

This machine here will give you a number.

Okay, now go ahead.

(The Blue Guy reaches into the machine, pulls a lever and takes out a piece of

paper with a number on it.) Very good, now what is the number?»

Blue Guy: «40.»

Grover: «40, yes, sir, 40 is your number.

(Blue Guy lets out a heavy sigh) When

I call the number 40, you will be served.

Here we go, listen up.

(calls out to the empty store) Number 1, anybody have the number 1?!

(Blue Guy’s mouth drops open in shock) No?

No. Okay.

(Grover moves over to the

other side where the donuts are, his head moving back and forth to cover the

entire store) How about the number 2?!

Anybody here have the number 2?!

Numero dos!»

Blue Guy: (whining voice) «I'm the only one here!»

Grover: (moves back to where he’s standing) «Excuse me, sir, I do not tell you

how to do YOUR job, do I?

Now where was I?

Oh, yes.

Number 3, anybody have the

number 3?!

… How about the number 4?

… I’ll wait for it, 4!

… 5?!

… 6?!

… (Blue Guy is starting to quietly fume) … Anybody have the 7?

7!

… No?

How about the 8?

… 9, anybody have 9?!

(Grover starts heading for the other

side of the counter again, searching the room for an answer) … 10?

… No?

…

How about 11, anybody have 11?!

(He's back in front of The Blue Guy who is now

starting to shake from holding in his anger) … 12?!»

Blue Guy: «I don’t believe this!»

Grover: «Do you have the 12, sir?»

Blue Guy: «No!»

Grover: «Then please be quiet.

13!

… 14!

… 15!

… (Blue Guy is muttering

under his breath) 16!

.»

Blue Guy: «Could you please hurry it up?»

Grover: «Do you want me to start, sir, from the beginning?

17!

… 18!

Going once, going twice, 18!

… 19!

… 20!

… 21!

Come on, people.

22!

…

23!

… (Blue Guy’s muttering becomes a bit louder) I’m sorry, sir, what?!»

Blue Guy: «What?!

No, no, just get on with it, please!»

Grover: «Where was I, now, let me think … (long pause) … 24!

… 25!

… 26!

… 27!

Speak up now!

28, 29!

… 30!

Come on now, the big three-ohhh, anybody?

Blue Guy: (now propping himself up on the counter, checking his ticket now and

then, barely able to contain his emotions, he whispers) «I don’t believe this.»

Grover: «31!

Hmmm … (walks to the donut side) … ahh, 32!

(arms on counter,

he leans towards the camera) 33!

Hmm … (walks back to Blue Guy) … 34!

…

(Grover looks behind Blue Guy then stares him straight in the eyes as The Blue

Guy quivers in anger) … 35!

… (Grover looks towards the back of the store,

long pause) … 36!

… (he walks to the doorway leading to the back which

infuriates The Blue Guy)

Blue Guy: «Where is he going?!

I don’t believe this!»

Grover: (walks back out) «37!

… 38!

… 39!»

(The bell over the front door jingles as a woman enters holding a paper number.

The Blue Guy looks on in shock.)

Woman: «39?

I’m number 39. We have our school picnic today and I have 120

hungry kids.

They all want their own donuts, so, Jimmy’s number one and he’d

like a brown chocolate donut with the little white sprinklies on top, okay?»

Grover: «Fine.»

Woman: «And number two, Suzie’s number two and she wants … (The Blue Guy

faints onto the floor in front of her, she takes a step up to stand on him and

continues her order) … Number two, she’d like a strawberry filled donut …»

Sesam Straat

Gemengd

Grover de bakker

Blue Guy: «Ahhh!

Bakkerijen, ik ben dol op dit spul!

Taarten, donuts, koekjes!

(diepe zucht) Ahhh!

Kan ik hier hulp krijgen, alstublieft?!»

(Grover komt van achteren binnen met een schort)

Grover: «Hallo meneer!»

Blue Guy: «Oh nee, jij bent het!

Jij bent de man die bij Charlie's werkt!»

Grover: «Ja, meneer, ik heb veel banen.

Ik probeer nog steeds mijn niche te vinden in

leven."

Blue Guy: (geërgerd geluid) «Ok, oké, ik zal dit heel eenvoudig maken,

Ik wil geen problemen, ik wil er graag een...»

Grover: (onderbrekend) «Pardon, meneer, neem me niet kwalijk, meneer.

Maar ik moet je vragen om

neem daar een nummer.

(wijst naar de muur waar de cijfermachine staat) Jij

kijk, als uw nummer wordt gebeld, wordt u bediend.

Neem een ​​nummer.

Blue Guy: «Maar ik ben de enige hier!»

Grover: «Sorry meneer, het is winkelbeleid.

Op het bord buiten staat 'John's Bakery',

niet 'Grover's Bakery'.

Ik werk alleen hier.»

Blue Guy: (begint naar de nummers te marcheren) "Oké, oké, ik neem een ​​nummer.

Grover: (loopt met hem mee) «Neem alstublieft een nummer, hier, meneer,

Hierzo.

Deze machine hier geeft je een nummer.

Oké, ga je gang.

(The Blue Guy reikt in de machine, trekt aan een hendel en haalt er een stuk uit

papier met een nummer erop.) Goed, wat is nu het nummer?»

Blauwe man: «40.»

Grover: «40, ja, meneer, 40 is uw nummer.

(Blue Guy slaakt een zware zucht) When

Ik bel het nummer 40, u wordt bediend.

Hier gaan we, luister.

(roept naar de lege winkel) Nummer 1, heeft iemand nummer 1?!

(Blue Guy's mond valt open van verbazing) Nee?

Nee. Oké.

(Grover gaat naar de

andere kant waar de donuts zijn, zijn hoofd heen en weer bewegend om de te bedekken

hele winkel) Wat dacht je van nummer 2?!

Heeft iemand hier het nummer 2?!

Numero dos!»

Blue Guy: (zeurende stem) «Ik ben de enige hier!»

Grover: (gaat terug naar waar hij staat) «Pardon, meneer, ik vertel u niets

hoe je JOUW werk moet doen, nietwaar?

Waar was ik nu?

Oh ja.

Nummer 3, iedereen heeft de

nummer 3?!

… Wat dacht je van het cijfer 4?

... Ik wacht erop, 4!

… 5?!

… 6?!

… (Blue Guy begint stilletjes te roken) … Heeft iemand de 7?

7!

… Nee?

Hoe zit het met de 8?

... 9, heeft iemand er 9?!

(Grover begint op weg te gaan naar de andere)

weer aan de zijkant van de toonbank, zoekend in de kamer naar een antwoord) … 10?

… Nee?

…

Wat dacht je van 11, heeft iemand er 11?!

(Hij staat weer voor The Blue Guy die nu is)

begint te beven van het inhouden van zijn woede) ... 12?!»

Blue Guy: «Ik geloof dit niet!»

Grover: "Heeft u de 12, meneer?"

Blauwe Kerel: «Nee!»

Grover: «Wees dan alsjeblieft stil.

13!

… 14!

… 15!

… (Blue Guy mompelt)

onder zijn adem) 16!

.»

Blue Guy: "Kun je alsjeblieft opschieten?"

Grover: «Wilt u dat ik vanaf het begin begin, meneer?

17!

… 18!

Een keer gaan, twee keer gaan, 18!

… 19!

… 20!

… 21!

Kom op mensen.

22!

…

23!

... (Blue Guy's gemompel wordt een beetje luider) Het spijt me, meneer, wat?!»

Blauwe Kerel: «Wat?!

Nee, nee, ga gewoon door, alsjeblieft!»

Grover: «Waar was ik, nu, laat me denken … (lange pauze) … 24!

… 25!

… 26!

… 27!

Spreek je nu uit!

28, 29!

… 30!

Kom op, de grote drie-ohhh, iemand?

Blue Guy: (leunt nu op de toonbank, controleert zijn ticket nu en

dan, nauwelijks in staat om zijn emoties te bedwingen, fluistert hij) "Ik geloof dit niet."

Grover: «31!

Hmmm ... (loopt naar de donutkant) ... ahh, 32!

(armen op aanrecht,

hij leunt naar de camera) 33!

Hmm … (loopt terug naar Blue Guy) … 34!

…

(Grover kijkt achter Blue Guy en staart hem dan recht in de ogen als The Blue

Guy trilt van woede) … 35!

… (Grover kijkt naar de achterkant van de winkel,

lange pauze) … 36!

… (hij loopt naar de deuropening die naar de achterkant leidt,

maakt The Blue Guy woedend)

Blue Guy: «Waar gaat hij naartoe?!

Ik geloof dit niet!»

Grover: (loopt weer naar buiten) «37!

… 38!

… 39!»

(De bel boven de voordeur rinkelt als een vrouw binnenkomt met een papieren nummer.

The Blue Guy kijkt geschokt toe.)

Vrouw: «39?

Ik ben nummer 39. We hebben vandaag onze schoolpicknick en ik heb 120

hongerige kinderen.

Ze willen allemaal hun eigen donuts, dus Jimmy's nummer één en hij zou

als een bruine chocoladedonut met de kleine witte hagelslag erop, oké?»

Grover: "Prima."

Vrouw: «En nummer twee, Suzie's nummer twee en ze wil … (The Blue Guy

valt flauw op de grond voor haar, ze doet een stap omhoog om op hem te gaan staan ​​en

vervolgt haar bestelling) ... Nummer twee, ze wil graag een donut gevuld met aardbeien ...»