opener - awakebutstillinbed

Tonight will be the night

I’m going to make this right

I ran out the door so fast

They thought I wouldn’t come back;

Back to the same three days

Over and over again

Fraction of zero sum

Ad infinitum:

All the regret I keep

All the mistakes I dread

Exhausted from oversleep

Awake but still in bed

Ashamed of the things I’ve said

Afraid of what’s in my head

So under this bridge I’ll stay

And wait for the same three days to end

I sob when I speak

They’re looking at me

But I can’t tell what they see

My thoughts slow to a crawl

I embrace the fall

So I won’t answer your calls

It wasn’t always this way:

Perpetually in the gray

Solace in empty fate

The years evaporate

But within the harsh spotlight

I bury myself inside

'Cause every time that I think

I let you go

They will construct this maze

Of fear that I navigate

I’ll attempt to parse my place

You’ll define everything

I’ll finally shut my mouth

Feel both my feet touch ground

Put an end to this run

Just say the word and I’ll jump

«To everyone: Yeah, you were right

I’ll never get better and I’m sorry

Next time, I won’t sob when I speak

I’ll be at peace because it’s not 'want,' it’s 'need'

Ooh ooh ooh oooohh

Ooh ooh ooh oooohh

Ooh ooh ooh oooohh

Ooh ooh ooh I

And I

And I

And I

Need to be someone else"

Vanavond wordt de nacht

Ik ga dit goedmaken

Ik rende zo snel de deur uit

Ze dachten dat ik niet terug zou komen;

Terug naar dezelfde drie dagen

Opnieuw en opnieuw

Fractie van de som van nul

Advertentie oneindig:

Alle spijt die ik bewaar

Alle fouten waar ik bang voor ben

Uitgeput van verslapen

Wakker maar nog steeds in bed

Ik schaam me voor de dingen die ik heb gezegd

Bang voor wat er in mijn hoofd zit

Dus onder deze brug blijf ik

En wacht tot dezelfde drie dagen voorbij zijn

Ik snik als ik spreek

Ze kijken naar mij

Maar ik kan niet zeggen wat ze zien

Mijn gedachten komen langzaam op gang

Ik omarm de herfst

Dus ik beantwoord je telefoontjes niet

Het was niet altijd zo:

Altijd in het grijs

Troost in een leeg lot

De jaren verdampen

Maar binnen de harde schijnwerpers

Ik begraaf mezelf erin

Want elke keer dat ik denk

Ik laat je gaan

Ze zullen dit doolhof bouwen

Uit angst dat ik navigeer

Ik zal proberen mijn plaats te ontleden

Jij definieert alles

Ik zal eindelijk mijn mond houden

Voel dat mijn beide voeten de grond raken

Maak een einde aan deze run

Zeg het woord en ik spring

«Aan iedereen: Ja, je had gelijk

Ik zal nooit beter worden en het spijt me

De volgende keer zal ik niet snikken als ik praat

Ik heb vrede omdat het niet 'willen' is, maar 'nodig'

Ooh ooh ooh ooohh

Ooh ooh ooh ooohh

Ooh ooh ooh ooohh

Ooh ooh ooh ik

En ik

En ik

En ik

moet iemand anders zijn'