closer - awakebutstillinbed

I passed out, I couldn’t stay awake

Today’s not unlike other days

That led me to this place

They all feel the same, the same, the same

I struggle to build memories

And I can’t feel what’s inside of me

Or navigate this space

At all

But all these thoughts and fears and words that

Imply I’m not trying

And hyper fixate on my failures

Only serve myself

Caught in the days where the lines bleed together

Between the last scourge and the next failure

Seems every time that I’ve felt my life changing

It’s not good or bad, just an altered arrangement

And I see it now

And I see it now

My hopes betray reality

And I can’t see what’s in front of me

I’m consumed in a grind

With nothing to show for all this time

These moments pass and then they fade

Homogenize into the gray:

Always exhausted, asleep in broad daylight

I wish I could sleep for the rest of my life

Too sore to move, awake but still in bed

Glued to my sheets and trapped in my head

I’m calling it quits, I was fucked from the start

And all of the waiting tore me apart

The endless cycle crushes my heart

Our lives fall to shit, reform and restart

We get up each morning, the past on our shoulders

And live out the same days over and over

We fall into bed, brush the past from our shoulders

And relive the nightmare over and over

Do you see it now?

Do you see it now?

You read me like a book

Didn’t you?

Ik viel flauw, ik kon niet wakker blijven

Vandaag is niet anders dan andere dagen

Dat leidde me naar deze plek

Ze voelen allemaal hetzelfde, hetzelfde, hetzelfde

Ik heb moeite om herinneringen op te bouwen

En ik kan niet voelen wat er in mij zit

Of navigeer door deze ruimte

Al met al

Maar al deze gedachten en angsten en woorden die...

Impliceren dat ik het niet probeer

En hyperfixeer op mijn fouten

Dien alleen mezelf

Gevangen in de dagen dat de lijnen samenvloeien

Tussen de laatste plaag en de volgende mislukking

Het lijkt elke keer dat ik voel dat mijn leven verandert

Het is niet goed of slecht, alleen een gewijzigde regeling

En ik zie het nu

En ik zie het nu

Mijn hoop verraadt de realiteit

En ik kan niet zien wat er voor me staat

Ik ben verteerd in een sleur

Al die tijd niets om te laten zien

Deze momenten gaan voorbij en dan vervagen ze

Homogeniseer in het grijs:

Altijd uitgeput, slapend op klaarlichte dag

Ik wou dat ik de rest van mijn leven kon slapen

Te pijnlijk om te bewegen, wakker maar nog steeds in bed

Vastgelijmd aan mijn lakens en gevangen in mijn hoofd

Ik noem het stoppen, ik was vanaf het begin geneukt

En al het wachten scheurde me uit elkaar

De eindeloze cyclus verplettert mijn hart

Onze levens vallen in duigen, hervormen en herstarten

We staan ​​elke ochtend op, het verleden op onze schouders

En leef steeds weer dezelfde dagen door

We vallen in bed, vegen het verleden van onze schouders

En herbeleef de nachtmerrie keer op keer

Zie je het nu?

Zie je het nu?

Je leest me als een boek

Nietwaar?