Dark Halls - Au Revoir Simone

When we got to Boston

There was a TV in the room

You were glowing purple, green, red, black and blue

And the light in the night slammed the door

When we went downtown

All the babies laughed, clapped at our jokes

And when the doctor called it off

You ran straight through the snow

Shut your eyes to see, but you didn’t see me

Down in the dark halls

We knew that the stark walls said it all

And for the first time

I found the lines to a childhood memory:

«We have the choice to breathe and it’s gonna be me»

And you may think you lost it

Take away, yes you may think you lost it

Don’t even wonder anymore

Erase your mind, turn 'round and slowly walk away

Slam the door

And you may think you lost it

Take away, yes you may think you lost it

Don’t even wonder anymore

Erase your mind, turn 'round and slowly walk away

Slam the door

Toen we in Boston aankwamen

Er was een tv in de kamer

Je gloeide paars, groen, rood, zwart en blauw

En het licht in de nacht sloeg de deur dicht

Toen we naar het centrum gingen

Alle baby's lachten, klapten om onze grappen

En toen de dokter het afbrak?

Je rende dwars door de sneeuw

Sluit je ogen om te zien, maar je hebt mij niet gezien

Beneden in de donkere gangen

We wisten dat de grimmige muren alles zeiden

En voor de eerste keer

Ik vond de regels naar een jeugdherinnering:

«We hebben de keuze om te ademen en ik zal het zijn»

En je denkt misschien dat je het kwijt bent

Meenemen, ja je denkt misschien dat je het kwijt bent

Vraag je niet eens meer af

Wis je geest, draai je om en loop langzaam weg

de deur dichtslaan

En je denkt misschien dat je het kwijt bent

Meenemen, ja je denkt misschien dat je het kwijt bent

Vraag je niet eens meer af

Wis je geest, draai je om en loop langzaam weg

de deur dichtslaan