Реквием по мечте - ATRAIDES

Не отключай меня от аппарата

Иначе я остыну здесь среди белых халатов

Ты, как и я, пропадаешь с радара

И всё, что было позади, теперь уже неважно

Я живее, чем они все, полсекунды тянутся вверх

Мне не нужен экзоскелет, ведь я его порву на себе

Наши имена на воде, там, где титры едут наверх

Не спешу туда, где нас нет, сыграй мне реквием по мечте

Я просыпаюсь и всё как раньше

Все мои окна раскрыты настежь

Нам станет проще уже навряд ли

Забытый богом квартал и я в нём

Засыпаю с утра, люди все как из стекла, но я не вижу ничерта

Внутри этой пустоты только вакуум и тишина

Я восемь жизней отдал и осталась только одна

Мне скоро всё расскажут здесь на огненных языках

Не отключай меня от аппарата

Иначе я остыну здесь среди белых халатов

Ты, как и я, пропадаешь с радара

И всё, что было позади, теперь уже неважно

Koppel me niet los van het apparaat

Anders koel ik hier af tussen witte jassen

Jij, net als ik, verdwijnt van de radar

En alles wat erachter zat is niet meer belangrijk

Ik ben meer levend dan zij allemaal, een halve seconde strekt zich uit

Ik heb geen exoskelet nodig, want ik scheur het zelf aan

Onze namen staan ​​op het water, waar de credits omhoog gaan

Ik heb geen haast naar waar we niet zijn, speel voor mij een requiem voor een droom

Ik word wakker en alles is zoals voorheen

Al mijn ramen staan ​​wagenwijd open

Makkelijker zal het voor ons niet worden

De godvergeten wijk en ik zit erin

Ik val 's morgens in slaap, mensen zijn als glas, maar ik zie niets

Binnen deze leegte, alleen vacuüm en stilte

Ik gaf acht levens en er bleef er maar één over

Ik zal binnenkort alles hier in vurige tongen te horen krijgen

Koppel me niet los van het apparaat

Anders koel ik hier af tussen witte jassen

Jij, net als ik, verdwijnt van de radar

En alles wat erachter zat is niet meer belangrijk