Through The Mists Of Oblivion - Atargatis

Fall into the mists of oblivion.

Dive through the sea of oblivion.

Upon a wish I crawl, upon a will I call to thee

Upon the might I fall and shall not belong in here

Lay your body down, the moon will save your soul.

Fall through the mists of oblivion.

Sleep in the mists

Inhale their scent so mystic

Weep upon immenseness

Shivering beneath the tears shed

Upon a wish I crawl, upon a will I call to thee

Upon the might I fall and shall not belong in here

Melt into the one

The unexpected is to come

As massive tides descend upon us A new era has begun in here

Awakening the force

Bound to propel this process forth,

Bound to unleash this sacred scent

The loss of somethin innocent it has born.

Hear the winds silently whispering,

Fear of unborn entities revealed, with frozen eyes they stared at you

Far too long the tides are turning, the night is burning

With frozen eyes they stared at you

Upon a wish I crawl, upon a will I call to thee

Upon the might I fall and I shall not return to the ruins left in here

Val in de nevelen van de vergetelheid.

Duik door de zee van vergetelheid.

Bij een wens kruip ik, bij een wil roep ik tot u

Bij de macht val ik en zal ik hier niet thuishoren

Leg je lichaam neer, de maan zal je ziel redden.

Val door de nevelen van de vergetelheid.

Slaap in de mist

Adem hun geur zo mystiek in

Huil om onmetelijkheid

Bibberend onder de tranen die vloeien

Bij een wens kruip ik, bij een wil roep ik tot u

Bij de macht val ik en zal ik hier niet thuishoren

Smelt in de ene

Het onverwachte moet komen

Terwijl enorme getijden op ons neerdalen, is hier een nieuw tijdperk begonnen

De kracht ontwaken

Gebonden om dit proces voort te stuwen,

Gebonden om deze heilige geur te ontketenen

Het verlies van iets onschuldigs dat het heeft voortgebracht.

Hoor de wind stilletjes fluisteren,

Angst voor ongeboren entiteiten onthuld, met bevroren ogen staarden ze je aan

Veel te lang de getijden keren, de nacht brandt

Met bevroren ogen staarden ze je aan

Bij een wens kruip ik, bij een wil roep ik tot u

Bij de macht val ik en ik zal niet terugkeren naar de ruïnes die hier zijn achtergelaten