Tokyo Kyoto - Asbjørn

We’re no constant

Forward is all it wants

And who’s to stop tomorrow from breaking us up?

We had a deal breaker I didn’t know of

But I have a tinkling sense in my mouth

Up till this day you still remain my ghost

The feeling just stuck in my bones

Tomorrows were my Tokyo

But yesterdays are ghosting

I still want my Tokyo

Nameless is that sorrow

Don’t let it go before you know its name

Until it is spoken, no rest for the lovers

She’ll ask him what will happen to them

And he’ll say, «There will always be us.»

Shoulders drop, then a hick-up

They’re the phenomenon, I am their rock

I still want my Tokyo

Nameless is that sorrow

Don’t let it go

I still want my Tokyo

Nameless is that sorrow

Don’t let it go before you know

Nameless is that sorrow

Don’t let it go before you know

We zijn geen constante

Doorsturen is alles wat het wil

En wie houdt morgen tegen om ons uit elkaar te halen?

We hadden een dealbreaker die ik niet kende

Maar ik heb een tinkelend gevoel in mijn mond

Tot op de dag van vandaag blijf je mijn geest

Het gevoel bleef gewoon in mijn botten zitten

Morgen was mijn Tokyo

Maar gisteren is ghosting

Ik wil nog steeds mijn Tokyo

Naamloos is dat verdriet

Laat het niet los voordat je de naam kent

Totdat het is gesproken, geen rust voor de geliefden

Ze zal hem vragen wat er met hen zal gebeuren

En hij zal zeggen: "We zullen er altijd zijn."

Schouders zakken, dan een hick-up

Zij zijn het fenomeen, ik ben hun rots

Ik wil nog steeds mijn Tokyo

Naamloos is dat verdriet

Laat het niet los

Ik wil nog steeds mijn Tokyo

Naamloos is dat verdriet

Laat het niet los voordat je het weet

Naamloos is dat verdriet

Laat het niet los voordat je het weet