Hufsa - Arcturus

Med gufs og hyl jeg visner marken hen

Et uggent gys skiller ved og barken

Ser tilbake på frost og tåke

Natt som dag I evig våke

Gold kulde river

Mot lys jeg driver

Men alle glør dør

Der hvor jeg hviler min bør

Alltid alene

Der finnes ingen som kan vandre med meg

Evig vinter er hva jeg er

Du er redd når jeg er nær

Sjelen søker evig varme

Alt den får en ensom harme

Markens grøde for all tid øde

Der jeg setter mitt spor

Min sorg et større enn ord

Met guf en gehuil verdor ik het veld

Een lelijke rilling scheidt het hout en de schors

Terugkijkend op vorst en mist

Dag en nacht In eeuwige wacht

Goud koude rivier

Tegen licht rijd ik

Maar alle sintels sterven

Waar ik rust mijn zou moeten

Altijd alleen

Er is niemand die met mij kan lopen

Eeuwige winter is wat ik ben

Je bent bang als ik in de buurt ben

De ziel zoekt eeuwige warmte

Het enige wat het krijgt is een eenzame wrok

De oogst van het veld is voor altijd verlaten

Waar ik mijn sporen achterlaat

Mijn verdriet is groter dan woorden