The Chaos Path - Arcturus

Await the coming storm

Behold the sign in the Sun

(Chaos upon us spawn!

The arrows of time pinpoints us all)

Ohh!

The maddening laughter growing louder

And the memories now

Atoms like incense rising

(Like a thousand candles all blown out at once)

Fear tangled with despair

This ghastly symphony of malice

Breaks it

The spirit sails out on waters

An intergalactic sea of sorrow

Solemn oblivion within

Ways of darkness

(The third eye reflects the images of vast reluctant pasts)

Ethereal eternity awaits the final act

It crawls towards the altar destined to collapse

Magic, legendary atom

Twisted, this mortal flesh evoked again

With echoes still haunting

The curses chanting

Embrace this outcast state of chaos

After all, it is unalterable

Beweep this thought, then arise with wisdom

Now when I hallow in the gateway of different plains

Open your heart and let go

Oh vanish, divine infinity

Ah, this wraith I am

So many aeons ago since

(Ah, I suffer eternally)

The inevitable did unfold

Oh well, a collection of particles held together

By the force of a soul and its memory

Be warned (you stand) on the edge of infinity

Where colored waves will lead the way into the void

Fear tangled with despair

This ghastly symphony of malice

Ohh!

The maddening laughter growing louder

And the memories now

Atoms like incense rising

Ways of darkness

The third eye reflects the images of vast reluctant pasts

Ethereal eternity awaits the final act

You are drawn towards the altar destined to collapse

Magic, legendary atom

In between the arrows of time I suffer eternally

Wachten op de komende storm

Zie het teken in de zon

(Chaos op ons spawnen!

De pijlen van de tijd wijzen ons allemaal aan)

Ohh!

Het gekmakende gelach wordt luider

En de herinneringen nu

Atomen houden van oprijzende wierook

(Als duizend kaarsen die allemaal tegelijk worden uitgeblazen)

Angst verstrikt in wanhoop

Deze afschuwelijke symfonie van boosaardigheid

Breekt het

De geest vaart uit op het water

Een intergalactische zee van verdriet

Plechtige vergetelheid binnen

Manieren van duisternis

(Het derde oog weerspiegelt de beelden van grote onwillige verledens)

Etherische eeuwigheid wacht op de laatste act

Het kruipt naar het altaar dat gedoemd is in te storten

Magisch, legendarisch atoom

Verdraaid, riep dit sterfelijke vlees weer op

Met echo's die nog steeds rondspoken

De vloeken zingen

Omarm deze uitgestoten staat van chaos

Het is tenslotte onveranderlijk

Betreur deze gedachte, sta dan op met wijsheid

Als ik nu de poort van verschillende vlakten binnenstap

Open je hart en laat los

Oh, verdwijn, goddelijke oneindigheid

Ah, deze schim ben ik

Zoveel eonen geleden sinds

(Ah, ik lijd eeuwig)

Het onvermijdelijke ontvouwde zich

Nou ja, een verzameling deeltjes bij elkaar gehouden

Door de kracht van een ziel en zijn geheugen

Wees gewaarschuwd (je staat) op de rand van het oneindige

Waar gekleurde golven de weg wijzen naar de leegte

Angst verstrikt in wanhoop

Deze afschuwelijke symfonie van boosaardigheid

Ohh!

Het gekmakende gelach wordt luider

En de herinneringen nu

Atomen houden van oprijzende wierook

Manieren van duisternis

Het derde oog weerspiegelt de beelden van grote onwillige verledens

Etherische eeuwigheid wacht op de laatste act

Je wordt naar het altaar getrokken dat bestemd is om in te storten

Magisch, legendarisch atoom

Tussen de pijlen van de tijd lijd ik eeuwig