The Plague of Am (Cogito Ergo Sum) - Archspire

One hundred and nine years

Trapped within the belly of the supreme machine

Only us five left

Made immortal, kept alive, Suspending time to torture

Us

Trapped down here we’re slaves inside AM

A deranged neo-cyber God that man created

Has become more alive then we are

I have no mouth and I must…

(The plague of AM)

Lifeless and drained of blood

Suspended high above

An empty body hangs

Taunting us, teasing us

We have become meaningless

He will not finish us

AM will not tolerate attempts at escape

We gave to him life, for that he despises us

In his wake, only the blasted skin of what had once

Been Earth

As we rummage through the valleys in search of food

For eons

Our every fear comes to life in AM

The torments AM casts upon us for his pleasure

Are more alive than we are

I have no mouth and I must…

(The plague of AM)

Scalding winds, lightning, lava and locusts

The machine masturbates metallic insects while mocking

Us

We have no choice but to take it well pleading to die

We are the last human survivors of the last war

The four others have been set free

I killed them to take his toys away

For this I have suffered his wrath

I will remain.

He has altered me

Down here I see my reflection

Far from what had once been human

Alone for all eternity

I slither a formless obscene pulsing slug

I have no mouth and I must…

(The plague of AM)

I have no mouth and I must scream

Honderdnegen jaar

Gevangen in de buik van de allerhoogste machine

Alleen wij nog vijf over

Onsterfelijk gemaakt, in leven gehouden, Tijd opschorten om te martelen

Ons

Hier beneden opgesloten zijn we slaven binnen AM

Een gestoorde neo-cybergod die de mens heeft geschapen

Is levendiger geworden dan wij 

Ik heb geen mond en ik moet...

(De plaag van AM)

Levenloos en ontdaan van bloed

Hoog boven opgehangen

Er hangt een leeg lichaam

Ons uitdagen, ons plagen

We zijn zinloos geworden

Hij zal ons niet afmaken

AM tolereert geen ontsnappingspogingen

We hebben hem het leven gegeven, daarvoor veracht hij ons

In zijn kielzog, alleen de gestraalde huid van wat ooit had

aarde geweest

Terwijl we door de valleien struinen op zoek naar voedsel

Eeuwenlang

Elke angst komt tot leven in AM

De kwellingen die AM op ons werpt voor zijn plezier

Leven meer dan wij

Ik heb geen mond en ik moet...

(De plaag van AM)

Verbrandende wind, bliksem, lava en sprinkhanen

De machine masturbeert metalen insecten tijdens het spotten

Ons

We hebben geen andere keuze dan het goed te nemen en te smeken om te sterven

Wij zijn de laatste menselijke overlevenden van de laatste oorlog

De vier anderen zijn vrijgelaten

Ik heb ze vermoord om zijn speelgoed af te pakken

Hiervoor heb ik zijn toorn geleden

Ik zal blijven.

Hij heeft me veranderd

Hier beneden zie ik mijn reflectie

Ver van wat ooit een mens was geweest

Alleen voor alle eeuwigheid

Ik laat een vormloze obscene pulserende slak glijden

Ik heb geen mond en ik moet...

(De plaag van AM)

Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen