I Förträngda Minnens Sällskap - Apati

Det bedövande ljud utav kraftigt regn emot fönstret

Har tonats ned bakom tankarna

Vinternattens mörker som försiktigt smyger sig in

Genom mina neddragna persienner

Känns som en koncentrerad ondska

Ett mörker utav renaste sort

Jag känner hur det tränger sig in i mig

Och dansar galenskapens dans med mitt förstånd

Okända och suddiga minnen skaver

Under mina stängda ögonlock

Tårarna börjar rinna som reaktion till smärtan

Längs med blodådrorna sprids kylan

Utav alla vintrar jag genomlevt

Och gömd bland skuggorna i mitt undermedvetna

Ligger mitt samvete i fosterställning

Och hyperventilerar

Het verbluffende geluid van zware regen tegen het raam

Is afgezwakt achter de gedachten

De duisternis van de winternacht die voorzichtig naar binnen sluipt

Door mijn neergehaalde jaloezieën

Voelt als een geconcentreerd kwaad

Een duisternis van de puurste soort

Ik voel hoe het mij doordringt

En dans de dans van de waanzin met mijn geest

Onbekende en vage herinneringen schuren

Onder mijn gesloten oogleden

Tranen beginnen te stromen als reactie op de pijn

De kou verspreidt zich langs de bloedvaten

Van alle winters die ik heb meegemaakt

En verborgen tussen de schaduwen in mijn onderbewustzijn

Is mijn geweten in de foetushouding?

En hyperventileert