El Hijo Ausente - ANTONIO AGUILAR

Soy el hijo que anda ausente de sus padres

Y a que su tierra ya no volvió

La bendición de mi madre me acompaña

Y a donde vaya la llevo yo

Yo recuerdo las palabras de mi madre

Una mañana, cuando salí:

«Este es la casa donde siempre te he esperado

Y no te olvides, nunca de mi»

Yo vi es sus ojos el llanto que brotaba

Desde su frente me despedí

Y ahora que lejos me encuentro de tu lado

Todo es tristeza, pobre de mí

Diosito Santo, te pido me la cuides

Que es el tesoro que tengo yo

Y el día en que vuelva y no la he encontrara

También quisiera morirme yo

Ik ben de zoon die afwezig is bij zijn ouders

En aangezien zijn land niet meer terugkeerde

De zegen van mijn moeder is met mij

En waar ik ook ga, ik neem het mee

Ik herinner me de woorden van mijn moeder

Op een ochtend toen ik uitging:

«Dit is het huis waar ik altijd op je heb gewacht

En vergeet niet, nooit over mij»

Ik zag in haar ogen de tranen die vloeiden

Vanaf zijn voorhoofd nam ik afscheid

En nu ik ver van jouw kant ben

Alles is verdriet, arme ik

Heilige God, ik vraag u om voor haar te zorgen

Wat is de schat die ik heb?

En de dag dat ik terugkom en ik heb haar niet gevonden

Ik zou ook graag dood willen