Cuatro Milpas - ANTONIO AGUILAR

Cuatro milpas tan sólo han quedado

Del ranchito que era mío, ay!

De aquella casita tan blanca y bonita

Lo triste que está

Los potreros están sin ganado

La laguna se seco

La cerca de alambre que estaba en el patio

Tambien se cayo

Me prestaras tus ojos, morena

Los llevo en el alma, que miren allá

Los despojos de aquella casita

Tan blanca y bonita lo triste que está

Las cosechas quedaron perdidas

Toditito se acabó, ay!

Ya no hay palomas, ni flores ni aromas

Ya Todo acabó

Las palmeras lloraban su usencia

La laguna se seco ay ahy

Los piones y arrieros

Toditos se fueron y nadie quedo

Por eso estoy triste morena

Por eso me pongo muy triste a llorar

Recordando las tardes felices

Que los dos pasamos en aquel lugar.

Er zijn nog maar vier milpa's over

Van de kleine ranch die van mij was, oh!

Van dat kleine huis zo wit en mooi

hoe verdrietig is het

De paddocks zijn zonder vee

de lagune is opgedroogd

De kettingschakel die in de tuin stond

viel ook

Wil je me je ogen lenen, brunette

Ik draag ze in mijn ziel, laat ze daar kijken

De overblijfselen van dat kleine huis

Zo wit en mooi hoe triest het is

De oogst is verloren gegaan

Alles is voorbij, o!

Er zijn geen duiven meer, noch bloemen noch aroma's

Alles is al klaar

De palmbomen huilden om zijn afwezigheid

De lagune is opgedroogd ay ahy

De pionnen en muilezeldrijvers

Iedereen ging weg en niemand bleef

Daarom ben ik verdrietig brunette

Daarom word ik zo verdrietig om te huilen

het herinneren van gelukkige avonden

Die we allebei op die plek hebben doorgebracht.