Tragedia Dekadencia - Anorexia Nervosa

Je suis celui que tu écoutais dans l’ombre de minuit

Lui don’t la pensée chuchotait à ton âme

Lui don’t tu devinais vaguement la tristesse

Lui don’t tu voyais l’image en songe

Celui don’t le regard tue l’espoir

Celui que personne n’aime

Le fléau de mes esclaves terrestres

Le Roi de la connaissance et de la Liberte

L’ennemi des Cieux

Le Mal de la Nature

(Voila ce que vous avez fait de moi)

Evil I am not

… Just ordinary hate

You’ll never understand

Let me leave this room

You will lose this wager, my lord

Whoreson, you are not me

I’m just like the others

A pit of bloted ground for to be made

For such a guest is meet

What kind of thing is more common?

What think you on’t?

I’m as the indifferent children of the earth

As my heritage, a thousand humans died within my hand

A thousand lives, God offered me

The sublime hatred which fills my heart…

I’m God’s anger and nothing more

Dominus Vobiscum

Et c** spiritu tuo

But age with his stealing steps

Hath clawed me in his clutch

And hath shipped me intil the land

As if I had never been such

Thou pray’st not well

For the love of God, forbear me!

You’ll never understand

The devouring fire which burns in me

Let me leave this room

You will lose this wager my lord

Whoreson, you are not me

I’m just like all the others

The bastards you can’t touch

Dominus Vobiscum

Et c** spiritu tuo

Per omnia saecula saeculorum

I’m as the indifferent children of the earth

A thousand humans died within my hand

A thousand lives, God offered me

As my heritage

Divine gift is…

The sublime hatred which fills my heart

Iudica me, Deus

Et discerne causam meam de gente non sancta

Ab homine iniquo et doloroso erue me

But age with his stealing steps

Hath clawed me in his clutch

And hath shipped me intil the land

As if I had never been such

Thou pray’st not well

For the love of God, forbear me!

You’ll never understand

The devouring fire which makes me live

Je ne suis plus que tenebres et vengeance

Je veux vous voir decrepir, pourrir comme les insectes repugnants

Que vous êtes tous les uns comme les autres

Dans un abime de merde grouillante

Vous n'êtes que des immondices, des larves rampantes

But age with his stealing steps

Hath clawed me in his clutch

And hath shipped me intil the land

As if I had never been such

Thou pray’st not well

For the love of God, forbear me!

You’ll never understand

The devouring fire which makes me fucking live

Je suis celui que tu écoutais dans l'ombre de minuit

Lui don't la pensée chuchotait à ton âme

Lui don't tu devinais vaagheid la tristesse

Lui don't tu voyais l'image en songe

Celui let niet op tue l'espoir

Celui que personne n'aime

Le fléau de mes esclaves terrestres

Le Roi de la connaissance et de la Liberté

L'ennemi des Cieux

Le Mal de la Nature

(Voila ce que vous avez fait de moi)

Kwaad ben ik niet

... Gewoon gewone haat

Je zult het nooit begrijpen

Laat me deze kamer verlaten

U verliest deze weddenschap, mijn heer

Hoer, jij bent mij niet

Ik ben net als de anderen

Een put van besmeurde grond om gemaakt te worden

Voor zo'n gast is meet

Wat voor iets komt vaker voor?

Wat denk je niet?

Ik ben als de onverschillige kinderen van de aarde

Als mijn erfgoed stierven duizend mensen in mijn hand

Duizend levens heeft God mij aangeboden

De sublieme haat die mijn hart vult...

Ik ben Gods woede en niets meer

Dominus Vobiscum

Et c** spiritu tuo

Maar ouder worden met zijn stelende stappen

Heeft me in zijn klauw geklauwd

En heeft me naar het land gebracht

Alsof ik nooit zo was geweest

Je bidt niet goed

Voor de liefde van God, verdraag me!

Je zult het nooit begrijpen

Het verterende vuur dat in mij brandt

Laat me deze kamer verlaten

U verliest deze weddenschap, mijn heer

Hoer, jij bent mij niet

Ik ben net als alle anderen

De klootzakken die je niet kunt aanraken

Dominus Vobiscum

Et c** spiritu tuo

Per omnia saecula saeculorum

Ik ben als de onverschillige kinderen van de aarde

Duizend mensen stierven in mijn hand

Duizend levens heeft God mij aangeboden

Als mijn erfgoed

Goddelijk geschenk is...

De sublieme haat die mijn hart vult

Iudica me, Deus

Et onderscheid causam meam de gente non sancta

Ab homine iniquo et doloroso erue me

Maar ouder worden met zijn stelende stappen

Heeft me in zijn klauw geklauwd

En heeft me naar het land gebracht

Alsof ik nooit zo was geweest

Je bidt niet goed

Voor de liefde van God, verdraag me!

Je zult het nooit begrijpen

Het verslindende vuur dat me doet leven

Je ne suis plus que tenebres et wraak

Je veux vous voir decrepir, pourrir comme les insectes repugnants

Que vous êtes tous les uns comme les autres

Dans un abime de merde grouillante

Vous n'êtes que des immondices, des larves rampantes

Maar ouder worden met zijn stelende stappen

Heeft me in zijn klauw geklauwd

En heeft me naar het land gebracht

Alsof ik nooit zo was geweest

Je bidt niet goed

Voor de liefde van God, verdraag me!

Je zult het nooit begrijpen

Het verslindende vuur dat me verdomd live maakt