The Drudenhaus Anthem - Anorexia Nervosa

I reach the quintessence of all that is

I was, I am and I shall be again

Burn and torture me for I am the witch

The Antechrist you’ve feared for years and years

Burn me and burn us there’s no time to waste

Burn, burn before you understand

For crime so pure and restless tragedies

I transgress your world into the house of dawn

For redemption and immortality

A sacred sin for divine perfection

Drudenhaus!

O Roy des cieux et Seigneur des Seigneurs

O ange des anges, toi que craignent tous les hommes en silence

Je suis l’ineffable et ton bras vengeur

L’unique salut de ce monde profane et sans grace

I pray for all and whole non-salvation

And all the phantoms on earth follow me

I search for some old forgotten treasures

And the girl made of gold is forever above me

Down into the house of dawn I rest

Between these walls of huge flesh I lay

Dawn of Miracle — Drudenhaus!

Where life sets and burns until the fall

Through the sacred semence of the Lord — my soul

I caress the total universe

Even so vast mortal skies and oceans cannot

Fill the house of presence and goldlust storms

There grows the shadow of all my passions

There all is silence and will of seduction

Mourir de notre main ou de la votre

Mourir et enfin vivre d’absolu

Et vous serez fiers de nous avoir juge

Mais nous seuls nous etions condamnes

I touch the quintessence of all that is

I was, I am and I shall be again

Fuck and slaughter me for I am the witch

The mystic force you’ve cursed for years and years

Burn me and burn us there’s no time to waste

Burn, burn before it’s too late

3. God Bless The Hustler

Shining upon their chests

The silver seal

The blood-red penitents

Towards our land

From my window I can guess

The flames of their so-called heaven

By now, I should run away

Leave the house, the church, the grave

And I won’t do that

I open my eyes — cannot move

Their hell after tracks me down

Has finally put his hand in mine

Torture me if you want

I have learnt to suffer

And in my grave

Rained many a tear, oh blessed majesties

Once more saved — nevermore

Mare tenebrarum — the red penitents

My fate divine — their worst obssession

Burn in hell you c***!

Their eyes are burning more than their crosses

Ik bereik de essentie van alles wat is

Ik was, ik ben en ik zal weer zijn

Verbrand en martel me, want ik ben de heks

De Antechrist waar je al jaren bang voor bent

Verbrand mij en verbrand ons, er is geen tijd te verliezen

Brand, brand voordat je het begrijpt

Voor misdaad zo pure en rusteloze tragedies

Ik overtreed je wereld in het huis van de dageraad

Voor verlossing en onsterfelijkheid

Een heilige zonde voor goddelijke perfectie

Drudenhuis!

O Roy des cieux et Seigneur des Seigneurs

O ange des anges, toi que craignent tous les hommes en silence

Je suis l'ineffable et ton bras vengeur

L'unique salut de ce monde profane et sans grace

Ik bid voor alle en hele niet-redding

En alle spoken op aarde volgen mij

Ik zoek naar een paar oude vergeten schatten

En het meisje van goud staat voor altijd boven mij

Beneden in het huis van de dageraad rust ik

Tussen deze muren van enorm vlees lag ik

Dawn of Miracle - Drudenhaus!

Waar het leven ondergaat en brandt tot de herfst

Door de heilige sementie van de Heer — mijn ziel

Ik streel het hele universum

Zelfs zo grote sterfelijke luchten en oceanen kunnen dat niet

Vul het huis van tegenwoordigheid en goudlustige stormen

Daar groeit de schaduw van al mijn passies

Alles is stilte en wil tot verleiding

Mouir de notre main ou de la votre

Mouir et enfin vivre d'absolu

Et vous serez fiers de nous avoir juge

Mais nous seuls nous étions condamnes

Ik raak de essentie van alles wat is

Ik was, ik ben en ik zal weer zijn

Neuk en slacht me af, want ik ben de heks

De mystieke kracht die je jarenlang hebt vervloekt

Verbrand mij en verbrand ons, er is geen tijd te verliezen

Brand, brand voordat het te laat is

3. God zegene de Hustler

Schijnt op hun borst

Het zilveren zegel

De bloedrode boetelingen

Op weg naar ons land

Vanuit mijn raam kan ik het raden

De vlammen van hun zogenaamde hemel

Inmiddels zou ik weg moeten rennen

Verlaat het huis, de kerk, het graf

En dat doe ik niet

Ik open mijn ogen — kan niet bewegen

Hun hel na spoort me op

Heeft eindelijk zijn hand in de mijne gelegd

Martel me als je wilt

Ik heb geleerd te lijden

En in mijn graf

Het regende menig traan, oh gezegende majesteiten

Nog een keer opgeslagen — nooit meer

Mare tenebrarum — de rode boetelingen

Mijn goddelijk lot — hun ergste obsessie

Brand in de hel jij ***!

Hun ogen branden meer dan hun kruisen