The Altar Of Holocausts - Anorexia Nervosa

Blessed be my own decision

This body must burn upon the Altar of Holocausts

Murder her when you make love

Like millions of worms penetrating her flesh

While she’s lying down, down in the dirt

And there is no nobility

When I try to kill the sin in me

To fuck equals to kill

And I’ll make her live in the purest, blackest hell ever

When I raise my fist slowly, so-called king

And when my words become your one and only world…

Keys to the gates of submission

Obey, and look down

I don’t love you

I’m the eye of deception

Control the worms

I was meant to die, to order and to reign

I am just a white fading flower

As he used to call me

Burn the witch

Razorblade

Expire

Last breath

Krieg in Sicht

Yet if as holiest men have deem’d, there be

A land of souls beyond that sable shore…

How sweet it were in concert to adore

With those who made our mortal labours light

To hear each voice we fear’d to hear no more

Behold each mighty shade reveal’d to sight

The Bactrian, Samian sage, and all who taught the right!

Motherfucking sage will not come to save you, fool!

Krieg in Sicht

A smile — I defy

With all my innocence

My lips closer to yours, I feel your breath

Attraction, repulsion and pride

Desire made me think I had the right

To take your life away

Die by my own will

Nature of Holocaust

Just walk away from the line

Do it

Gezegend zij mijn eigen beslissing

Dit lichaam moet branden op het altaar van de Holocaust

Vermoord haar als je vrijt

Zoals miljoenen wormen die haar vlees binnendringen

Terwijl ze ligt, in de modder

En er is geen adel

Wanneer ik probeer de zonde in mij te doden

Neuken is gelijk aan doden

En ik zal haar laten leven in de puurste, zwartste hel ooit

Als ik langzaam mijn vuist ophef, de zogenaamde koning

En wanneer mijn woorden jouw enige echte wereld worden...

Sleutels tot de poorten van indiening

Gehoorzaam, en kijk naar beneden

Ik hou niet van je

Ik ben het oog van bedrog

Beheers de wormen

Ik was bedoeld om te sterven, te bestellen en te regeren

Ik ben slechts een witte vervagende bloem

Zoals hij me vroeger noemde

Verbrand De heks

Scheermesje

Verlopen

Laatste adem

Krieg in Zicht

Maar als, zoals de heiligste mensen hebben gedacht, er zijn...

Een land van zielen voorbij die sabelkust...

Hoe lief het was om te aanbidden

Met degenen die ons sterfelijke werk licht maakten

Om elke stem te horen die we vreesden niet meer te horen

Aanschouw elke machtige tint die aan het zicht wordt onthuld

De Bactrische, Samische wijze en allen die het juiste onderwezen!

Verdomde wijze zal je niet komen redden, dwaas!

Krieg in Zicht

Een glimlach — ik daag uit

Met al mijn onschuld

Mijn lippen dichter bij de jouwe, ik voel je adem

Aantrekking, afstoting en trots

Verlangen deed me denken dat ik het recht had

Om je leven te ontnemen

Sterven door mijn eigen wil

Aard van de Holocaust

Loop gewoon weg van de lijn

Doe het