Il suffirait de presque rien - Angelo Debarre, Aurore Voilqué Trio, Sanseverino

Il suffirait de presque rien,

Peut-être dix années de moins,

Pour que je te dise «Je t’aime».

Que je te prenne par la main

Pour t’emmener à Saint-Germain,

T’offrir un autre café-crème.

Mais pourquoi faire du cinéma,

Fillette allons regarde-moi,

Et vois les rides qui nous séparent.

A quoi bon jouer la comédie

Du vieil amant qui rajeunit,

Toi même ferait semblant d’y croire.

Vraiment de quoi aurions-nous l’air?

J’entends déjà les commentaires,

«Elle est jolie, comment peut-il encore lui plaire

Elle au printemps, lui en hiver».

Il suffirait de presque rien,

Pourtant personne tu le sais bien,

Ne repasse par sa jeunesse.

Ne sois pas stupide et comprends,

Si j’avais comme toi vingt ans,

Je te couvrirais de promesses.

Allons bon voilà ton sourire,

Qui tourne à l’eau et qui chavire,

Je ne veux pas que tu sois triste.

Imagine ta vie demain,

Tout à côté d’un clown en train,

De faire son dernier tour de piste.

Vraiment de quoi aurais-tu l’air?

J’entends déjà les commentaires,

«Elle est jolie, comment peut-il encore lui plaire?

Elle au printemps, lui en hiver».

C’est un autre que moi demain,

Qui t’emmènera à St-Germain

Prendre le premier café crème.

Il suffisait de presque rien,

Peut-être dix années de moins

Pour que je te dise «Je t’aime»

Het zou genoeg zijn voor bijna niets,

Misschien tien jaar jonger,

Voor mij om je te zeggen "ik hou van je".

Laat me je bij de hand nemen

Om je naar Saint-Germain te brengen,

Bied je nog een latte aan.

Maar waarom films maken,

Meisje, laten we naar mij kijken

En zie de rimpels die ons scheiden.

Wat is het nut van acteren?

Van de oude minnaar die jonger wordt,

Je zou zelf doen alsof je het gelooft.

Hoe zouden we er echt uitzien?

Ik hoor de reacties al

"Ze is mooi, hoe kan hij haar nog steeds plezieren?"

Zij in de lente, hij in de winter.

Het zou genoeg zijn voor bijna niets,

Maar niemand die je goed kent,

Ga niet terug naar zijn jeugd.

Wees niet dom en begrijp,

Als ik twintig jaar oud was zoals jij,

Ik zou je overladen met beloften.

Kom op, hier is je glimlach

Die in het water draait en die kapseist,

Ik wil niet dat je verdrietig bent.

Stel je je leven morgen voor,

Vlak naast een clown in de trein,

Om zijn laatste ronde te doen.

Hoe zou je er echt uitzien?

Ik hoor de reacties al

'Ze is mooi, hoe kan hij haar nog behagen?

Zij in de lente, hij in de winter.

Het is morgen iemand anders dan ik,

Wie brengt je naar St-Germain

Neem de eerste café crème.

Het was genoeg voor bijna niets,

Misschien tien jaar jonger

Voor mij om je te zeggen "ik hou van je"