No Haven - AngelMaker

Splinters and fractured bones

Lest we left to rot, broken, beaten, with no hope

Drowning in a sea of sick, coughing up my lungs

Crippling loneliness

Is this what we’ve become?

Strings of my heart, now crafted and bound

Bled forth my soul and displayed in sound

Frozen core, crawling skin, plunging blades deep within

I feel fate sinking in, sanity, paper thin

Skin and bones, faint lips kiss

Bathing in the blood from our wrists

Decomposing from within, the pain is sinking in

Full of tarnished aspirations of what could have been

As I’m rotting to the core, I beg for fucking more

My heart craves for it like a fucking whore

Bury me deep

Execution, infatuation is long gone

Cover the steps;

have we sought to end it all?

For miles I have searched yet I see no haven

NO HAVEN

You rid me of the air in my lungs when I need to…

Breathe

Suffocating, under the weight you bear

No mercy has been shown

Making me want to break

Every last fucking bone, inside the body

Free me from this rage

You buried me deep

Splinters en gebroken botten

Opdat we niet zouden rotten, gebroken, geslagen, zonder hoop

Verdrinken in een zee van zieken, mijn longen ophoesten

Verlammende eenzaamheid

Is dit wat we zijn geworden?

Snaren van mijn hart, nu gemaakt en gebonden

Bloedde mijn ziel voort en weergegeven in geluid

Bevroren kern, kruipende huid, stekende messen diep van binnen

Ik voel het lot tot me doordringen, gezond verstand, flinterdun

Huid en botten, vage lippen kus

Badend in het bloed van onze polsen

Ontbindend van binnenuit, dringt de pijn door

Vol met bezoedelde aspiraties van wat had kunnen zijn

Terwijl ik tot op het bot aan het rotten ben, smeek ik om meer te neuken

Mijn hart hunkert ernaar als een verdomde hoer

Begraaf me diep

Uitvoering, verliefdheid is al lang voorbij

Bedek de treden;

hebben we geprobeerd er een einde aan te maken?

Kilometers lang heb ik gezocht, maar ik zie geen haven

GEEN HAVEN

Je verlost me van de lucht in mijn longen als ik moet...

Ademen

Verstikkend, onder het gewicht dat je draagt

Er is geen genade getoond

Waardoor ik wil breken

Elk laatste verdomde bot, in het lichaam

Bevrijd me van deze woede

Je hebt me diep begraven