Day / Day - AngelMaker

Here it goes again

Awakening in a state where I’m already feeling spent and unable to recuperate

Torn from nirvana

I just want to close my eyes and dream away this stress and pain I can’t hold

back the tide

I know that if I just let go

The sea of immensity will mercilessly swallow me whole

I never asked for this life

Born into ruin, grasping onto light

Day after day

Beaten, I chip away

Toiling through vexations

Wave after wave

I feel like a slave

Doomed to this constant decay

The past piling high

Forgotten dreams

I left to die

Fed such lies we swallow them whole

Vain, bitter and vile

Crippling my will and leaving me senseless

Why am I aware of this?

Stuck in a cycle ever so torturous

Wake up

It’s your life and only you control it

We must free ourselves alone from our own torments

Sick of the patterns I have forged with my own intent and I figure

This is all I’m ever going to be, relentlessly

Recycling forward unto naught, all progression returns to rot

Unable to resist the urge to slip

A failed captain goes down with his ship

To drown in unending days

Hopelessly as you pray

You drown in your petty ways, witness us wither away

Wither away with us

Day after day

Beaten, I chip away

Day after day

Breaking my back as I dig my shallow grave I slowly rot away

Day after day

Forgetting to breathe

Day after day

Searching through sorrow

To find a way for this strain to leave me

Day after day

Beaten, I chip away

Toiling through vexations

Wave after wave I’m feeling like a slave

Doomed to this constant decay

Day by day, I slave away in mediocrity

Day by day, cultivating my anxiety

Day by day, I waste away into obscurity

Underneath the pressure of the fear that takes control of me

This weight I bear breaks my legs, shatters my spine

Empty inside

Cycles of sickness seem to be my only form of existence

Daar gaan we weer

Ontwaken in een staat waarin ik me al uitgeput voel en niet kan herstellen

Verscheurd uit het nirvana

Ik wil gewoon mijn ogen sluiten en wegdromen bij deze stress en pijn die ik niet aankan

het tij terugdraaien

Ik weet dat als ik gewoon loslaat

De zee van onmetelijkheid zal me genadeloos verzwelgen

Ik heb nooit om dit leven gevraagd

Geboren in ruïne, grijpend naar licht

Dag na dag

Geslagen, ik hap weg

Zwoegen door ergernissen

Golf na golf

Ik voel me een slaaf

Gedoemd tot dit constante verval

Het verleden stapelt zich op

vergeten dromen

Ik ben vertrokken om te sterven

Met zulke leugens slikken we ze heel door

IJdel, bitter en gemeen

Mijn wil verlammen en me zinloos achterlaten

Waarom ben ik hiervan op de hoogte?

Vast in een cyclus ooit zo martelend

Word wakker

Het is jouw leven en alleen jij bepaalt het

We moeten onszelf alleen bevrijden van onze eigen kwellingen

Ziek van de patronen die ik heb gesmeed met mijn eigen bedoeling en ik denk

Dit is alles wat ik ooit zal zijn, meedogenloos

Recycling voorwaarts tot niets, alle progressie keert terug naar rot

Kan de drang om uit te glijden niet weerstaan

Een mislukte kapitein gaat ten onder met zijn schip

Om te verdrinken in oneindige dagen

Hopeloos als je bidt

Je verdrinkt in je bekrompen manieren, zie ons wegkwijnen

Verdwijn met ons weg

Dag na dag

Geslagen, ik hap weg

Dag na dag

Ik breek mijn rug terwijl ik mijn ondiepe graf graaf, ik rot langzaam weg

Dag na dag

Vergeten te ademen

Dag na dag

Zoekend door verdriet

Om een ​​manier te vinden waarop deze soort me kan verlaten

Dag na dag

Geslagen, ik hap weg

Zwoegen door ergernissen

Golf na golf voel ik me een slaaf

Gedoemd tot dit constante verval

Dag na dag sla ik me af in middelmatigheid

Dag na dag, mijn angst cultiveren

Dag na dag verkwist ik in de vergetelheid

Onder de druk van de angst die de controle over mij overneemt

Dit gewicht dat ik draag, breekt mijn benen, verbrijzelt mijn wervelkolom

Leeg van binnen

Cycli van ziekte lijken mijn enige vorm van bestaan ​​te zijn